human being; individual human; body of a human teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı
- person
- {i} şahıs
Hiçbir şey bir şahıs olmak kadar zor değil.
- Nothing is as difficult as becoming a person.
Tom kötü bir şahıs değil.
- Tom isn't a bad person.
- person
- {i} kişi
Bilal bilgili bir kişidir.
- Bilal is a person of knowledge.
Japonya'ya gitmek istemeyi tercih etmemin sebebi onların çalışkan ve dürüst kişilikleridir.
- The reason I prefer to go to Japan is that the people in Japan are hardworking and have honest personalities.
- person
- {i} tip
Ken öfkesini kolayca kaybeden insan tipi değildir.
- Ken is not the type of person who loses his temper easily.
O tür şeyi ne tip insan yapardı?
- What sort of person would do that kind of thing?
- person
- {i} birey
Bir bireyin sevgisini kabul et.
- Accept a person's love.
Yalnızca her birey ona karşı harekete geçmeye karar verirse, AIDS durdurulabilir.
- AIDS can be stopped only if every person decides to take action against it.
- person
- merdüm
- person
- kişilik
Cümleler kelimelere içerik getirir. Cümlelerin kişilikleri vardır. Onlar komik, akıllı, aptal, anlayışlı, dokunaklı, incitici olabilirler.
- Sentences bring context to the words. Sentences have personalities. They can be funny, smart, silly, insightful, touching, hurtful.
Arabada bir kişilik yer vardı.
- There was room for one person in the car.
- person
- adam
Yaşlı adam odasında öldü.
- The old person died in their room.
Genç bir adam seni dışarıda bekliyor.
- A young person is waiting for you outside.
- person
- kimse
Kimse paranın çoğunu katkıda bulunan kişinin Tom olduğunu bilmiyordu.
- Nobody knew that Tom was the person who contributed most of the money.
O kadar kötü birisi ki kimse ondan hoşlanmaz.
- He is such a bad person that everybody dislikes him.
- person
- insan
O iyi bir insan değil.
- He is not a good person.
Ben dürüst bir insanım.
- I am an honest person.
- person
- bizzat
Bizzat görünmek zorundasın.
- You have to appear in person.
O oraya bizzat gitti.
- He went there in person.
- person
- {i} dilb. şahıs
- person
- {i} karakter [tiy.]
- person
- adam kişi
- person
- in person şahsen
- person
- {i} zat
- person
- kanuni hakları ve vecibeleri olan şahıs veya grup
- person
- {i} beden
