a high place teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı
- high
- {s} önemli
Yüksek ateş, bu hastalığın önemli bir belirtisidir.
-High fever is a prominent symptom of this disease.
Bu, günümün önemli olayıydı.
-This was the highlight of my day.
- high
- uyuşturucu etkisi altında
- high
- {s} sarhoş
- high
- on high gökte
- high
- taşkın (neşe)
- high
- barometrenin yüksek olduğu bölge
- high
- öfkelenmek
- high
- fahiş (fiyat)
- high
- yüksek derece
Bu iş yüksek derecede yetenek gerektiriyor.
-This work calls for a high degree of skill.
Üniversite ona en yüksek dereceyi bahşetti.
-The university conferred its highest degree on him.
- high
- doruk
Everest dağının doruk noktası dünyada en yüksek noktadır.
-The peak of mount Everest is the highest spot in the world.
Fiyatlar on üç yılın doruk noktasına çıktı.
-Prices have reached a 13-year high.
- high
- mutluluk
- high
- coşku
- high
- büyük heyecan
- high
- yükseğe
Fare çok yükseğe sıçrasa da, kedi tarafından yakalanır.
-If jumps too high the rat - it's captured by the cat.
Siz ne kadar yükseğe sıçrayabilirsiniz?
-How high can you jump?
- high place
- yüksek yer
Hala yüksek yerlerde arkadaşlarım var.
-I still have friends in high places.
Tom'un yüksek yerlerde arkadaşları var.
-Tom has friends in high places.
- high
- (sıfat) yüksek, yukarı, uyuşturucu almış, üst, büyük, şiddetli, aşırı, önemli, soylu, yüce, ileri, üstün, neşeli, sarhoş, uçmuş, esrarın etkisinde
- high
- {s} aşırı
- high
- {s} üstün
Bu tekne üstün kaliteli alüminyum ve yüksek güçlü demir ile yapılır.
-This boat is made with high grade aluminum and high strength iron.
Egzosfer atmosferin en üst tabakasıdır. 10.000 kilometreye kadar termosferin üstünden uzanır.
-The exosphere is the highest layer of the atmosphere. It extends from the top of the thermosphere up to 10,000 kilometers.
- high
- {s} yüce
- high
- {s} kibirli, kendini beğenmiş
- high
- {i} uçma
Hiçbir kuş gereğinden çok yükseğe uçmaz, eğer ki kendi kanatlarıyla uçuyorsa.
-No bird soars too high if he soars with his own wings.
İlgili Terimler
a high place teriminin İngilizce İngilizce sözlükte anlamı
- {n} high
- high place
- place that is far above the ground
- high place
- In early Semitic religions, a place of worship built usually on top of a hill. Hebrew bama. In ancient Israel or Canaan, a shrine built on an elevated site. For Canaanites the shrines were devoted to fertility deities, to the Baals, or to the Semitic goddesses called the Asherot. The shrines often included an altar and a sacred object such as a stone pillar or wooden pole. One of the oldest known high places, dating from 2500 BC, is at Megiddo. The Israelites also associated elevated places with the divine presence, and after conquering Canaan they used Canaanite high places to worship Yahweh (God). Later the Temple of Jerusalem on Mount Zion became the only accepted high place