Definition of tesadüfler in Turkish English dictionary
- tesadüf
- coincidence
It was sheer coincidence that Mary and I were on the same train.
-Mary ve benim aynı trende olmamız, tamamen bir tesadüftü.
It was just a coincidence.
-Bu sadece bir tesadüftü.
- tesadüf
- incidence
- tesadüf
- hap
It happened that I saw my friend walking in the distance.
-Tesadüfen arkadaşımın uzakta yürüdüğünü gördüm.
It happened that I saw my teacher at the station.
-Tesadüfen istasyonda öğretmenimi gördüm.
- tesadüf
- chance meeting
- tesadüf
- incident
- tesadüf
- casualness
- tesadüf
- haphazardness
- tesadüf
- haphazard
- tesadüf
- fortuitousness
- tesadüf
- {i} accident
It was pure accident that I came to know her.
-Onu tanımam tamamen tesadüftü.
I met him by accident at the airport yesterday.
-Dün havalanında tesadüfen onunla karşılaştım.
- tesadüf
- chance event, chance meeting; coincidence, accident
- tesadüf
- conjunction
- tesadüf
- happenstance
- tesadüf
- chance, hazard (personified or treated as an agency)
- tesadüf
- fluky
- tesadüf
- flukey
- tesadüf
- chance
The question is whether Tom was planning to meet Mary or just met her by chance.
-Sorun Tom'un Mary ile karşılaşmayı planladığı mı yoksa tesadüfen karşılaştığı mıdır.
We met her brother at the shop by chance.
-Onun kardeşiyle tesadüfen dükkânda karşılaştık.
- tesadüf
- contingency
- tesadüf
- chance event, accident, happenstance; a chance meeting, an accidental encounter; coincidence
- tesadüf
- fortuity
- tesadüf
- encounter
- tesadüf
- fortune
- tesadüf
- fluke
I thought it was a fluke.
-Ben onun bir tesadüf olduğunu düşündüm.
Maybe it was just a fluke.
-Belki de bu sadece bir tesadüftü.
Related Terms
Definition of tesadüfler in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) A'RAZ
- TESADÜF
- (Osmanlı Dönemi) Rastgelme. Bir şey kendiliğinden olma. Tedbirsiz meydana gelme. Bak: Delil-i inayet
- TESADÜF
- (Hukuk) Rastlantı
- Tesadüf
- rast
- tesadüf
- Rastlantı, rast geliş
- tesadüf
- Yalnız ihtimallere bağlı olduğu düşünülen olayların kesin olmayan, değişebilen sebebi
- tesadüf
- (Osmanlı Dönemi) rastlantı, rastgele olmak
- tesadüf
- Yalnız ihtimallere bağlı olduğu düşünülen olayların kesin olmayan, değişebilen sebebi: "Öyle bir tesadüf olsa ki, bir saatçik şu doktorla oturup konuşabilse!"- M. Ş. Esendal