Definition of erbe in German Turkish dictionary
- {'erbı} s miras
- [das] kalıt, niras, tereke
- s. 'erbı miras
- mira
- mirasçısı
- mirade
- Erbe,
- n {'erbı} r varis
- Erbe,
- n. r. 'erbı varis
Related Terms
Definition of erbe in English Turkish dictionary
- heir
- varis
O bir varisi olmadan öldü.
-He died without an heir.
Kraliçe Elizabeth'in herhangi bir doğrudan varisi yoktu.
-Queen Elizabeth did not have any direct heir.
- heir
- {i} mirasçı
Tom mirasçı bırakmadan öldü.
-Tom died without heirs.
Zengin tüccar çocuğu evlatlık aldı ve onu mirasçısı yaptı.
-The rich merchant adopted the boy and made him his heir.
- inheritance
- kalıt alma
- inheritance
- {i} biyol. kalıtım, soyaçekim
- inheritance
- (Biyoloji) irsiyet
- inheritance
- (Biyokimya) kalıtsallık
- heir
- kalıtçı
- inheritance
- kalıt
- inheritance
- miras
Bu, bağımsızlığın kültürel mirasıdır.
-This is the cultural inheritance of independence.
Tom annesinin ölümünden sonra, ona kalacak mirası annesinin kumarda yiyip bitirdiğini öğrendi.
-Tom only found out after his mother's death that she had gambled away his inheritance.
- heir
- (Kanun) kendisine miras kalan şahıs
- heir
- {i} vâris, mirasçı, kalıtçı
- inheritance
- (Tıp) Kalıtsal özelliklerin anne ve babadan çocuğa geçmesi, soyaçekim, irsiyet, kalıtım
- inheritance
- {i} veraset
Gerçekten veraset vergisinin ne kadar tutacağını merak ediyorum.
-I really wonder how much the inheritance tax will amount to.
- inheritance
- (isim) miras, kalıt, veraset, soyaçekim
- inheritance
- (Tıp) Kalıtım yoluyla anne-babadan çocuğa geçen özellikler, kalıt
Related Terms
Definition of erbe in German English dictionary
- inheritance
- estate (of a deceased /decedent )
- heir
The rich merchant adopted the boy and made him his heir.
-Der reiche Händler adoptierte den Jungen und setzte ihn als seinen Erben ein.
The queen failed to produce a male heir for the king.
-Es gelang der Königin nicht, dem König einen männlichen Erben zu schenken.
- legacy
- heiress (in a noble dynasty)
- inheritor
- Erbe (Hinterlassenschaft)
- heritage
- Erbe (Person) (von jemandem/etw.)
- heir
- Erbe (Person) (von jemandem/etw.)
- inheritor (of somebody/to something)
- Erbe der Vergangenheit
- legacy of the past
- Erbe des Kommunismus
- legacy of communism
- Erbe/Erbin aus einer Seitenlinie
- heir/heiress collateral
- (gemeinsames) Erbe der Menschheit
- mankind's (common) heritage
- (gemeinsames) Erbe der Menschheit
- (common) heritage of mankind
- alleiniger Erbe
- sole heir
- alleiniger Erbe
- sole person entitled to a deceased's/decedent's estate
- berechtigter Erbe
- rightful heir
- der Erbe eines Vermögens sein
- to be heir to an estate
- jds. Erbe sein
- to be heir of/to somebody
- kulturelles Erbe
- cultural heritage
- sein Erbe ausschlagen
- to disclaim one's inheritance
- voraussichtlicher Erbe eines Adelstitels (in Fürstenhäusern)
- heir presumtive (in princely houses)
- väterliches Erbe
- patrimony, property inherited from one's father