Definition of suçlama in Turkish English dictionary
- accusation
He denied the accusation.
- O, suçlamayı reddetti.
Tom denied the accusation.
- Tom suçlamayı reddetti.
- accusing
- {i} charge
Republican leaders denied the charge.
- Cumhuriyetçi liderler suçlamayı reddetti.
Tom has denied the charge.
- Tom suçlamayı reddetti.
- blame
Don't blame me for your mistakes.
- Senin hataların için beni suçlama.
Tom didn't blame Mary for hitting John.
- Tom, John'a vurduğu için Mary'yi suçlamadı.
- complaint
- impeachment
The impeachment processes have begun.
- Suçlama süreçleri başladı.
- blaming
I am far from blaming him.
- Onu suçlamaktan uzağım.
Stop blaming yourself.
- Kendini suçlamaktan vazgeç.
- condemnation
- incrimination
- excoriation
- indictment
- arraignment
- crimination
- censure
- denunciation
- rap
- accusation, charge, indictment itham
- reproach
- plaint
- inculpation
- accusation, accusing
- accuse
Do not accuse me of anything.
- Beni hiçbir şeyle suçlama.
You'd better be very sure before you accuse Tom of anything.
- Birini bir şeyle suçlamadan önce çok emin olsan iyi olur.
- (Kanun) charging
- impeach
The impeachment processes have begun.
- Suçlama süreçleri başladı.
- allegation
- imputation
- implication
- suçlamak
- accuse
- suçlamak
- blame
Who else would you like to blame?
- Başka kimi suçlamak istersiniz?
Tom wants to blame us.
- Tom bizi suçlamak istiyor.
- suçlamak
- charge
Without sufficient evidence, it was difficult to charge Dan with murder.
- Yeterli delil olmadan, Dan'ı cinayetle suçlamak zordu.
- suçlamak
- charge smb. with smth
- suçla
- accuse
He was accused of evading tax.
- Vergi kaçırmakla suçlandı.
I was accused of eating the boss's lunch.
- Patronun öğle yemeğini yemekle suçlandım.
- suçla
- blame on
The investigators tried to pin the blame on the pilot.
- Araştırmacılar pilotu suçlamaya çalıştı.
- suçla
- indict
The grand jury decided not to indict the police officer.
- Büyük jüri, polis memurunu suçlamamaya karar verdi.
The grand jury indicted Tom for murder.
- Büyük jüri Tom'u cinayetle suçladı.
- suçla
- {f} blame
Not only you but I also was to blame.
- Sadece sen değil aynı zamanda ben de suçlanacaktım.
She blamed him for all her problems.
- O bütün problemleri için onu suçladı.
- suçlamak
- (ağır biçimde) chastise
- suçlamak
- {f} impute
- suçlamalar
- allegation
- suçlamak
- condemn
- suçlamak
- put the blame on
- suçlamak
- charge with
- suçlamak
- (deyim) land on
- suçlamak
- (deyim) land upon
- suçlamalar
- charges
I deny all those charges.
- Ben tüm bu suçlamaları reddediyorum.
You've been cleared of all charges.
- Tüm suçlamalarla ilgili temizlendin.
- suçla
- {f} incriminating
- suçla
- accuse by
- suçla
- {f} accused
I was accused of eating the boss's lunch.
- Patronun öğle yemeğini yemekle suçlandım.
He was accused of murder.
- O cinayetle suçlandı.
- suçla
- {f} accusing
Nobody's accusing you of a crime.
- Hiç kimse seni bir suçla suçlamıyor.
She pointed her finger at him accusingly.
- O, suçlarcasına parmağını ona gösterdi.
- suçla
- accuse of
- suçla
- incriminate
Sami didn't incriminate himself.
- Sami kendini suçlamadı.
- suçla
- arraign
- suçla
- impeach
The impeachment processes have begun.
- Suçlama süreçleri başladı.
- suçla
- {f} blamed
Tom deserves to be blamed.
- Tom suçlanmayı hak ediyor.
Tom blamed the failure on Mary.
- Tom başarısızlık için Mary'yi suçladı.
- suçlamak
- indict
- suçlamak
- lay at the door of
- suçlamak
- incriminate
- suçlamak
- plead
- suçlamak
- reprehend
- suçlamak
- point the finger at
- suçlamak
- impeach
- suçlamak
- hold sth against
- Suçlamak
- point fingers
- suçla
- accuseof
- suçlamak
- put in the dock
- suçlamak
- hold sth against sb
- birbirini suçlama
- recrimination
- karşı suçlama
- countercharge
- karşılıklı suçlama
- recrimination
- kendini suçlama
- self-reproach
- suçlamak
- put the blame on smb
- suçlamak
- tax
- suçlamak
- to accuse (someone); to accuse (someone) of (an offense or crime)
- suçlamak
- to accuse, to indict, to blame, to charge sb (with sth) itham etmek
- suçlamak
- task
- suçlamak
- criminate
- suçlamak
- (Hukuk) to convict, to charge (to)
- suçlamak
- excoriate
- suçlamak
- censure
- suçlamak
- inculpate
- suçlamak
- reproach
- suçlamak
- arraign
- suçlamak
- bring an accusation against smb
- suçlamak
- fault
