person or thing that settles; one that inhabits a new region, colonist

English - Turkish

Definition of person or thing that settles; one that inhabits a new region, colonist in English Turkish dictionary

Related Terms

settler

{i} yeni yere yerleşen kimse

settler

yerleşimci

Yerleşimciler Hıristiyan dinini kucakladı. - The settlers embraced the Christian religion.

Hintliler yerleşimcilere yemek verdi. - The Indians gave the settlers food.

settler

yerleşen

settler

yeni bir yere gidip yerleşen kimse

settler

göçmen

Göçmenler dünyadaki en huzurlu insanlardır. Onlara ait olmayan bir toprağı işgal etmek için binlerce mil geçerler ve eğer vahşi yerli değillerse kimseyi öldürmezler. - The settlers are the most peaceful people in the world. They cross thousands of miles to occupy a land that doesn't belong to them and they never kill anyone if they're not a savage native.

Yerli nüfus göçmenlere karşı silaha sarıldı. - The indigenous population took up arms against the settlers.

settler

{i} son darbe

settler

{i} iskân edilen bir yere yerleşen/yerleştirilen kimse

settler

göçmen/yerleşimci

settler

{i} susturan cevap

settler

{i} son söz

English - English

Definition of person or thing that settles; one that inhabits a new region, colonist in English English dictionary

{i} settler

Hyphenation

per·son or thing that settles; one that inhabits a new region, co·lo·nist