person or thing that settles; one that inhabits a new region, colonist

English - Turkish

Definition of person or thing that settles; one that inhabits a new region, colonist in English Turkish dictionary

Related Terms

settler

{i} yeni yere yerleşen kimse

settler

yerleşimci

Yerleşimciler kızıl derililerin yardımını kabul etti. - The settlers accepted the Indians' help.

Yerleşimciler, yapılan anlaşmalara her zaman saygı göstermediler. - The settlers did not always honor the treaties.

settler

yerleşen

settler

yeni bir yere gidip yerleşen kimse

settler

göçmen

Yerli nüfus göçmenlere karşı silaha sarıldı. - The indigenous population took up arms against the settlers.

Göçmenler vadideki toprağın verimli olduğunu öğrendiler. - The settlers learned that the land in the valley was fertile.

settler

{i} son darbe

settler

{i} iskân edilen bir yere yerleşen/yerleştirilen kimse

settler

göçmen/yerleşimci

settler

{i} susturan cevap

settler

{i} son söz

English - English

Definition of person or thing that settles; one that inhabits a new region, colonist in English English dictionary

{i} settler

Hyphenation

per·son or thing that settles; one that inhabits a new region, co·lo·nist