Turkish - English
Definition of münakaşacı in Turkish English dictionary
- controversial
- belligerent
- controversialist
- argumentative
- polemic
- disputant
- münakaşa
- quarrel
I was involved in the quarrel.
-Ben münakaşaya karıştım.
- münakaşa
- {i} hassle
I don't want any hassles.
-Hiç münakaşa istemiyorum.
- münakaşa
- {i} spat
They had a spat yesterday.
-Onlar dün bir münakaşa ettiler.
- münakaşa
- argument
- münakaşa
- {i} altercation
- münakaşa
- {i} dispute
They did not wish to become embroiled in the dispute.
-Onlar münakaşaya karışmak istemediler.
- münakaşa
- argue
I argue almost every day.
-Neredeyse her gün münakaşa ederim.
What did they argue about?
-Ne hakkında münakaşa ettiler.
- münakaşa
- (Argo) blue
- münakaşa
- adjudication
- münakaşa
- fray
- münakaşa
- tangle
- münakaşa
- wage
- münakaşa
- argument, dispute; wrangle; heated debate
- münakaşa
- argumentation
- münakaşa
- disputation
- münakaşa
- discussing the pros and cons of
- münakaşa
- dispute, argument, controversy, altercation
- münakaşa
- bickering
- münakaşa
- polemic
- münakaşa
- bicker
- münakaşa
- velitation
- münakaşa
- word
- münakaşa
- discussion
- münakaşa
- contention
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of münakaşacı in Turkish Turkish dictionary
- MÜNAKAŞA
- (Osmanlı Dönemi) Mücadele. Münazaa. Karşılıklı sözle çekişmek. Bir mes'eleyi sormayı çok ileri götürerek çekişmek. (Bak: Hakperest)(Hadis-i Şeyheyn'in ittifakına alâmet olan işaretiyle bir hadis bana gösterildi. "Hadis midir, değil midir?" sual edildi.Ben dedim : Böyle mu'teber bir kitapta Şeyheyn Hadisinin ittifakına hükmeden bir zâta itimad etmek lâzım; demek hadistir. Fakat hadisin, Kur'an gibi bazı müteşabihatı var. Ancak havass onların mânâlarını bulabilir. Şu hadisin zâhiri dahi, müşkilât-ı hadisin müteşabihat kısmın
- münakaşa
- Tartışma
- münakaşa
- (Osmanlı Dönemi) tartışmak
Related Terms
münakaşacı
Hyphenation
mü·na·ka·şa·cıResimler
History
Favorites