English - Turkish
Definition of faki̇r in English Turkish dictionary
- fakir
- Hint fakiri
- fakir
- fakir
- fakir
- {i} numaracı
- fakir
- {i} derviş
- fakir
- {i} sahtekâr
- fakir
- {i} dolandırıcı
- fakir
- fakir (hindu)
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of faki̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Biçâre, muhtaç, yoksul. İslâm dini, ev kirası, yiyecek, içecek, giyecek, ilaç, yakacak gibi zorunlu ihtiyaçları karşılandıktan sonra yılda 96 gram altın alabilecek kadar geliri olmayanları fakir sayar. Fakirlerden vergi alınmaz, İslâm devleti zorunlu ihtiyaçlarını karşılamada, tedavi, tahsil (öğrenim), yolculuk gibi durumlarda fakirlere yardım eder. Çağımızda insanların çoğunun yoksun olduğu sosyal güvenliğe kavuşturur. Bu sebeple de fakir-zengin arasında düşmanlık, zıddiyet, gerginlik, çatışma olmaz. Topl
- fakir
- Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş
- fakir
- Olması gerekenden az (nesne): "Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem."- M. Yesarî
- fakir
- Hindistan'da yokluğa eziyete kendini alıştırmış derviş
- fakir
- Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara
- fakir
- Alçak gönüllülük göstermek için kişinin, kendisine verdiği san
- fakir
- Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san: "Fakir dün ziyaretinize geldimse de bulamadım."- Şemseddin Sami
- fakir
- Olması gerekenden az
- fakir
- Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara: "En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir."- F. R. Atay
- fakir
- Zavallı, kimsesiz
- fakir
- Zavallı, kimsesiz: "Hey gidi kahpe felek, gençliklerine doymadan gitti fakirler."- H. Taner
- fakir cevher
- İçindeki madenin oranı düşük olan maden cevheri
- fakir fukara
- Yoksullar, geçimini sağlamakta güçlük çekenler
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) SAİL
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) AYİL
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) HÂRİM
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) AVZ
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) MUHAREF
- fakirler
- (Osmanlı Dönemi) fukarâ
Related Terms
English - English
Definition of faki̇r in English English dictionary
- fakir
- A faqir
- fakir
- an ascetic mendicant, especially one who performs feats of endurance or apparent magic
- fakir
- {n} a monk in India, very austere
- fakir
- a Muslim or Hindu mendicant monk who is regarded as a holy man
- fakir
- a travelling Hindu or Muslim holy man (faqir )
- fakir
- An Oriental religious ascetic or begging monk
- fakir
- {i} Hindu ascetic; Muslim monk
- fakirs
- plural of fakir
Related Terms
Turkish - English
Definition of faki̇r in Turkish English dictionary
- fakir
- poor
Poor is not the one who has too little, but the one who wants too much.
-Fakir, çok az şeye sahip olan değildir fakat çok isteyendir.
The rich have trouble as well as the poor.
-Zenginlerin fakirler kadar sorunu vardır.
- fakir
- (Denizbilim) depauperate
- fakir
- (deyim) down and out
- fakir
- lean
- fakir
- (deyim) have-not
- fakir
- arm
- Fakir
- (isim) Poor, needy, pauper
- fakir
- penniless
- fakir
- Poor man!/Poor woman!/Poor kid!/Poor thing!
- fakir
- penurious
- fakir
- fakir
- fakir
- ropy
- fakir
- poor, indigent, needy, badly-off " yoksul; pauper; (Hindu) fakir
- fakir
- poor, mean, run-down, shoddy (thing)
- fakir
- (an) unfortunate
- fakir
- pauper
Eat breakfast like a king, lunch like a prince, and dinner like a pauper.
-Bir kral gibi kahvaltı, bir prens gibi öğle yemeği ve bir fakir gibi akşam yemeği ye.
- fakir
- your humble servant (a polite formula now used jocularly)
- fakir
- indigent
- fakir
- small
- fakir
- impecunious
- fakir
- poor, destitute, needy, impoverished
- fakir
- needy
We do this to help the needy.
-Biz bunu fakirlere yardım etmek için yaparız.
- fakir
- dervish, sufi (an Indian) fakir. F
- fakir
- poor person; pauper
- fakir
- necessitous
- fakir
- distressed
- fakir
- destitute
- fakir
- poor person
- fakir (hindu)
- fakir
- fakir düşmek
- become poor
- fakir fukara
- (deyim) poor person
- fakir fukara
- (deyim) have-not
- fakir fukara
- (deyim) down and out
- fakir hastanesi
- (Tıp) pesthouse
- fakir karışım
- (Otomotiv) lean mixture
- fakir olmak
- poor
- fakir ama temiz giyimli kibar
- shabby genteel
- fakir babası
- guardian of the poor
- fakir beyazlar
- (zenci deyişi) white trash
- fakir bir biçimde
- needily
- fakir bir biçimde
- needingly
- fakir düşmek
- to become poor
- fakir fukara
- the destitute
- fakir fukara
- the poor
- fakir hastalara bakan rahibe
- sister of mercy
- fakir hastanesi
- lazaret
- fakir hastanesi
- lazaretto
- fakir karışım
- poor mixture
- fakir kimse
- have not
- fakir kiracıların sömürülmesi
- Rachmanism
- fakir kişi
- pauper
- fakir semt
- slums
- fakir semt
- slum
- fakir semt
- poor quarter
- fakir semt
- slummy
- fakir semtleri hayır için dolaşmak
- slum
- fakir semtleri hayır için dolaşmak
- go slumming
- fakir ve hasta kimse
- lazar
- fakir
- dirt
His parents were dirt-poor and could not afford to send their son to college.
-Ebeveynleri çok fakirdi ve oğullarını üniversiteye göndermeyi göze alamadılar.
- zengin fakir
- high and low
- fakir
- destitute of
- fakir
- humble
- fakir
- badly-off
- fakirler
- the poor
Justice in this country is a bit of a double standard: there is the justice of the poor and the justice of the rich.
-Bu ülkede adalet biraz çifte standartlıdır: fakirlerin adaleti ve zenginlerin adaleti.
The rich have trouble as well as the poor.
-Zenginlerin fakirler kadar sorunu vardır.
- beyaz fakir halk
- white trash
- bu fakir
- this poor man, your humble servant
- fakir
- straiten
- fakirler
- have nots