a person who occupies a place or a position

listen to the pronunciation of a person who occupies a place or a position
English - Turkish

Definition of a person who occupies a place or a position in English Turkish dictionary

occupant
{i} (ev, bina, oda v.b.'nde) oturan kimse, sakin
occupant
{i} kullanıcı
occupant
kiracı
occupant
(Askeri) istila eden
occupant
yer kaplayan
occupant
(Ticaret) mal sahibi
occupant
sakin

Polis aracının zırh kaplaması apartman sakinlerinin hayatlarını kurtardı. - The police vehicle's armor plating saved the lives of its occupants.

occupant
işgalci
occupant
bir yerde oturan kimse
occupant
{i} oturan
occupant
(Askeri) Müstevli, istila eden
occupant
{i} işgal eden kimse
occupant
{i} oturan kimse
occupant
occupancy işgal
occupant
{i} (koltuk, masa v.b.'nde) oturan kimse; (yatakta) yatan kimse: The occupants of these
English - English
occupant
a person who occupies a place or a position

    Hyphenation

    a per·son who occupies a place or a po·si·tion

    Turkish pronunciation

    ı pırsın hu äkyıpayz ı pleys ır ı pızîşın

    Pronunciation

    /ə ˈpərsən ˈho͞o ˈäkyəˌpīz ə ˈplās ər ə pəˈzəsʜən/ /ə ˈpɜrsən ˈhuː ˈɑːkjəˌpaɪz ə ˈpleɪs ɜr ə pəˈzɪʃən/
Favorites