infuriate

listen to the pronunciation of infuriate
İngilizce - Türkçe
kızdır

Onun görüşleri beni kızdırıyor. - His opinions infuriate me.

Küstahlığın beni kızdırıyor. - Your arrogance infuriates me.

çileden çıkarmak
çok öfkelendirmek
{f} gazaba getirmek, çileden çıkarmak
{f} deli etmek
{f} kudurtmak
çileden çıkar

Onun söylediği onu çileden çıkardı. - He was infuriated with what she said.

Onun söylediğiyle çileden çıkarıldı. - He was infuriated by what she said.

çıldırtmak
çok kızdırmak
{f} kızdırmak
ifrit etmek
enrage
{f} çileden çıkarmak
enrage
{f} kudurtmak
infuriating
{s} sinir bozucu

Bu sinir bozucu değil mi? - Isn't it infuriating?

infuriated
kızgın
enrage
kızdırmak
enrage
kızdır
enrage
öfkelendirmek
infuriated
{f} kızdır

Sami'nin davranışı Leyla'yı kızdırdı. - Sami's behavior infuriated Layla.

infuriating
{f} kızdır
infuriating
{i} kızgın
infuriation
kızdırma
infuriating
kizdirarak
make furious
öfkeli yapmak
enrage
öfkelendir
enrage
{f} öfkelendirmek, hiddetlendirmek
infuriating
{s} çıldırtan
infuriating
{s} çileden çıkaran
İngilizce - İngilizce
to make furious or mad with anger; to enrage
To render furious; to enrage; to exasperate
Enraged; raging; furiously angry; infuriated
If something or someone infuriates you, they make you extremely angry. Jimmy's presence had infuriated Hugh It infuriates us to have to deal with this particular mayor. = madden + infuriated in·furi·at·ed I was absolutely infuriated with him. to make someone extremely angry
make furious
{f} enrage, madden, exasperate, anger
infuriated
Extremely angry
infuriated
Simple past tense and past participle of infuriate
infuriating
Extremely annoying, frustrating or irritating
infuriating
Present participle of infuriate
infuriation
anger, rage or fury
to infuriate
enrage
ınfuriate
{a} like a fury, mad, raging, enraged
ınfuriate
{v} to enrage, to make mad or furious
infuriated
marked by extreme anger; "the enraged bull attached"; "furious about the accident"; "a furious scowl"; "infuriated onlookers charged the police who were beating the boy"; "could not control the maddened crowd"
infuriated
Enraged; furious
infuriated
{s} enraged, maddened, exasperated, furious, angry
infuriated
past of infuriate
infuriates
third-person singular of infuriate
infuriating
{s} maddening, angering, exasperating, causing rage
infuriating
Something that is infuriating annoys you very much. I was in the middle of typing when Robert rang. It was infuriating! = maddening + infuriatingly in·furi·at·ing·ly This book is infuriatingly repetitious. very annoying
infuriating
Extremely annoying; frustrating
infuriating
extremely annoying or displeasing; "his cavelier curtness of manner was exasperating"; "I've had an exasperating day"; "her infuriating indifference"; "the ceaseless tumult of the jukebox was maddening"
infuriatingly
In an infuriating manner
infuriatingly
in an infuriating manner, in a manner which angers or enrages
infuriation
a feeling of intense anger
infuriation
{i} act of enraging, act of making furious, incensement
infuriate