impoliteness

listen to the pronunciation of impoliteness
İngilizce - Türkçe
{i} nezaketsizlik
{i} kabalık
{i} terbiyesizlik

İlgili Terimler

impolite
{s} kaba

Kimse kaba satıcıları sevmez. - Nobody likes impolite salesmen.

Onun kaba cevabından dolayı, o kızdı ve onun yüzüne tokat attı. - Because of his impolite reply, she got angry and slapped his face.

impolite
terbiyesiz

Tom için önemli olan tek şey, bizim onun patronuna karşı terbiyesiz olmamamızdı. - The only thing that mattered to Tom was that we weren't impolite to his boss.

Tom terbiyesizce konuşur. - Tom spoke impolitely.

pardon an impoliteness
kusura bakmamak
impolite
inceliksiz
impolite
{s} incitici
impolite
impolitenessterbiyesizlik
impolite
{s} nezaketsiz
impolite
kaba bir şekilde
impolite
kabalık

Hoşça kal dememesi kabalıktı. - It was impolite of him not to say goodbye.

İnsanlara dik dik bakmak kabalıktır. - It's impolite to stare at people.

impolite
nobran
İngilizce - İngilizce
The state of being impolite; incivility; rudeness
a discourteous manner that ignores accepted social usage
{i} rudeness, lack of courtesy

İlgili Terimler

impolite
{s} rude, discourteous, bad-mannered
impolite
not polite
impolite
If you say that someone is impolite, you mean that they are rather rude and do not have good manners. It is impolite to ask too many questions. polite. not polite = rude
impolite
Not polite; not of polished manners; wanting in good manners
impolite
Not polite; not of polished manners; wanting in good manners; discourteous; uncivil; rude
impoliteness

    Heceleme

    im·po·lite·ness

    Telaffuz

    Etimoloji

    [ "im-p&-'lIt ] (adjective.) 1739. Latin impolitus, from in- + politus polite.

    Günün kelimesi

    sub rosa