Turkish - English
Definition of yırtıcı in Turkish English dictionary
- predatory
- cruel
- bloodthirsty
- (Çevre) predator
Foxes have few natural predators.
-Tilkilerin birkaç doğal yırtıcısı vardır.
Wolves are formidable predators.
-Kurtlar müthiş yırtıcı hayvanlardır.
- savage
- ferocious
- raptorial
- ripper
- predacious
- bloodthirsty, murderous (person)
- predatory, predacious (animal)
- predaceous
- rapacious
- predatory, ferocious, savage; cruel, bloodthirsty
- ravenous
He was as ravenous as a bear.
-O bir ayı kadar yırtıcıydı.
- very truculent and quick-tempered
- lupine
- vulturine
- vulturous
- prey of
- cormorant
- ravening
- hawkish
- yırtıcı (hayvan)
- predatory
- yırtıcı hayvan
- predatory animal
- yırtıcı kuş
- raptor
- yırtıcı martıgiller
- (Hayvan Bilim, Zooloji) stercorariidae
- yırtıcı bir şekilde
- wolfishly
- yırtıcı bir şekilde
- ferociously
- yırtıcı bir şekilde
- bloodthirstily
- yırtıcı boğan
- (Hayvan Bilim, Zooloji) great grey shrike
- yırtıcı hale gelmiş
- ravenous
- yırtıcı hayvan
- predacious animal
- yırtıcı hayvan
- beast of prey
- yırtıcı hayvan
- beast of prey, predator
- yırtıcı hayvan
- predaceous animal
- yırtıcı içgüdü
- predacious instinct
- yırtıcı içgüdü
- predaceous instinct
- yırtıcı kuş
- bird of prey
- yırtıcı kuşun avına saldırması
- stoop
- yırtıcı martı
- skua
- yırtıcı martı
- (Hayvan Bilim, Zooloji) astercorarius
- yırtıcı martıgiller
- skua
- yırtıcı sinek
- (Hayvan Bilim, Zooloji) robberfly
- yırtıcı sinek
- (Hayvan Bilim, Zooloji) bee killer
- yırtıcı tahta kuruları
- (Hayvan Bilim, Zooloji) reduviidae
- yırtıcı kuş
- jaeger
- şahine çok benzeyen yırtıcı bir kuş
- Falcon is very similar to a bird of prey
- yavru (yırtıcı hayvan)
- whelp
- yeterince yırtıcı
- fierce enough
- yırtıcı kuş
- raptorial
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of yırtıcı in Turkish Turkish dictionary
- mecaz - İş bitiren, mahir: "Buraların en çalışkan, en becerikli, en yırtıcı ve zengin adamıdır."- M. Ş. Esendal
- Etleriyle beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan)
- mecaz - (ses) Tiz, yüksek: "Bir sabah ev halkı, aşçı Şerife hanımın yırtıcı çığlıklarıyla uyandı."- R. N. Güntekin
- mecaz - Kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kimse): "Uzun bir müddet insanın yırtıcı hayvanat cinsinden bir mahlûk olduğunu ispat için bin bir dereden su getirdi."- Y. K. Karaosmanoğlu
- İş bitiren, mahir
- Kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kimse)
- Tiz, yüksek
- (Osmanlı Dönemi) NEHİM
- YIRTICI
- Tiz, yüksek (ses): "Bir sabah ev halkı, aşçı Şerife hanımın yırtıcı çığlıklarıyla uyandı."- R. N. Güntekin. İş bitiren, mahir: "Buraların en çalışkan, en becerikli, en yırtıcı ve zengin adamıdır."- M. Ş. Esendal
- YIRTICI
- Etleriyle beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan)
- YIRTICI
- Kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kimse): "Uzun bir müddet insanın yırtıcı hayvanat cinsinden bir mahluk olduğunu ispat için bin bir dereden su getirdi."- Y. K. Karaosmanoğlu
- yırtıcı hayvan
- Vahşî hayvan
- yırtıcı kuş
- Ehlîleştirilmemiş vahşî kuşlara verilen genel ad
- yırtıcılar
- Örnek hayvanı kartal veya baykuş olan, pençeli, eğri gagalı, et obur kuşlar takımı
Related Terms
yırtıcı
Hyphenation
yır·tı·cıPronunciation
Common Collocations
yırtıcı kuşResimler
History
Favorites