Definition of to engage in combat with; to oppose physically, to contest with in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
Tom kavga etmekten hoşlanmaz.
-Tom doesn't like fighting.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
- fight
- {i} dövüş
Ortak düşmanı yenmek için birlikte dövüşmek zorunda olduklarını biliyorlardı.
-They knew they must fight together to defeat the common enemy.
Senin ve benim dövüşmemiz gerektiği doğru mu?
-Is it right that you and I should fight?
- fight
- {i} kavga
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of to engage in combat with; to oppose physically, to contest with in English English dictionary
- fight