Definition of to cause someone to become quiet in English Turkish dictionary
- quiet
- {i} sessizlik
Tom sadece biraz huzur ve sessizlik istedi.
-Tom just wanted some peace and quiet.
Bütün istediğim huzur ve sessizlik.
-All I want is peace and quiet.
- quiet
- {s} sakin
Anne ağlayan bebeğini sakinleştiriyordu.
-The mother was quieting her crying baby.
İki kız kardeş çok sakince yaşadılar.
-The two sisters lived very quietly.
- quiet
- {s} sessiz
Sessiz ol, yoksa bebek uyanacak.
-Be quiet, or the baby will wake up.
Çocuklara sessiz olmalarını söyledim, fakat onlar gürültülü olmaya devam ettiler.
-I told the children to be quiet, but they just kept on being noisy.
- quiet
- (sıfat) sessiz, gürültüsüz, sakin, durgun, huzurlu, huzur veren, dinlendirici, dingin, kuytu, gizli, uslu
- quiet
- {i} sükunet
- quiet
- mazlum
- quiet
- kendi halinde
- quiet
- {i} asayiş
- quiet
- sakinlik
- quiet
- gösterişsiz
- quiet
- durgun
- quiet
- sade
Karım ve ben sadece sessizce eve gitmek istiyoruz.
-My wife and I would just like to go home quietly.
Sadece sessizce burada oturalım.
-Let's just sit here quietly.
- quiet
- {f} dindirmek
- quiet
- {f} sakinleştirmek
- quiet
- {s} huzurlu
Tom'dan daha huzurluyuz
-We're quieter than Tom.
Gece vakti bile olsa, artık sessiz ve huzurlu değil.
-Even at nighttime, it was not quiet and peaceful any more.
- quiet
- {i} hareketsizlik
- quiet
- {i} rahat, huzur
- quiet
- sükut
- quiet
- {s} yumuşak huylu, sessiz, uslu
Related Terms
Definition of to cause someone to become quiet in English English dictionary
- quiet