English - Turkish
Definition of to assail in battle; to fight in English Turkish dictionary
- battle
- {i} savaş
Müttefikler bazen savaştan kaçınamadı.
-Sometimes the Allies could not avoid battle.
Birçok asker savaşta kötü yaralardan acı çekti.
-Many soldiers suffered terrible wounds in the battle.
- battle
- savaş,v.savaş: n.savaş
- battle
- {i} dalaş
- battle
- herhangi bir kampanyada kullan
- battle
- teber
- battle
- {i} mücadele, büyük uğraş
- battle
- battle cruiser ağır kruvazör
- battle
- battle cenk baltası
- battle
- (Askeri) MEYDAN MUHAREBESİ, MUHAREBE: Taraflardan birinin veya her ikisinin kati sonuç aradığı, genel ve devamlı bir savaş
- battle
- battle array harp safı
- battle
- savaşa katılmak
- battle
- battle cry savaş narası
- battle
- savaşmak
- battle
- mücadele
Japonyanın savaş sırasında açlığa karşı sürekli bir mücadele verdiğini söyleyebiliriz.
-We can say that Japan was fighting a constant battle against hunger during the war.
Greenpeace çevreyi korumak için büyük bir mücadele veriyor.
-Greenpeace is fighting an uphill battle to save the environment.
- battle
- çarpışma
Sen bütün çarpışmaları kazanabilirsin ama savaşı kaybedebilirsin.
-You can win all the battles yet lose the war.
- battle
- mücadele etmek
- battle
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- battle
- (isim) savaş, mücâdele, dalaş, çatışma
- battle
- (fiil) savaşmak, mücâdele etmek
Related Terms
English - English
Definition of to assail in battle; to fight in English English dictionary
- battle
to assail in battle; to fight
Hyphenation
to as·sail in battle; to fightPronunciation
Resimler
History
Favorites