the field of study in which the student chooses to specialize

English - Turkish

Definition of the field of study in which the student chooses to specialize in English Turkish dictionary

Related Terms

major

büyük

Gözetlemede muhtemelen büyük bir hata olduğunu zannediyorum. - I think that it likely that there was a major fault in the lookout.

Yeni yasa büyük bir reformdu. - The new law was a major reform.

major

{i} branş

Tom mimariyi asıl branş olarak seçiyor. - Tom is majoring in architecture.

Tom Fransızcayı ana branş olarak seçmeye karar verdi. - Tom decided to major in French.

major

{i} majör

Tom bir müzik majörü değil. - Tom isn't a music major.

major

{f} branşı doğrultusunda yoğunlaşmak

major

(Muzik) majör (gam)

major

(Ticaret) daha deneyimli

major

binbaşı

Binbaşıyı değiştirmeyi düşünüyorum. - I'm thinking of changing majors.

Ben bir İngiliz binbaşıydım. - I was an English major.

major

büyük önerme

major

büyük,esas

major

binbaşı/esas dal/reşit

major

{s} başlıca, asıl

major

{i} yetişkin

major

{s} önemli

O, senin önemli sorunundur. - That is your major problem.

O, gelirinin önemli bir bölümünü gıdaya harcıyor. - She spends a major part of her income on food.

major

(Tıp) a.1. Daha büyük (magnus'un süperlatif şekli); 2.Büyük

major

(fiil) branşı doğrultusunda yoğunlaşmak, konusunda uzmanlaşmak

major

{i} reşit kimse

major

daha büyük

major

(Mukavele) ana, esas, majör, birincil

major

major yoğunlaş

major

{s} ergin, reşit

English - English

Definition of the field of study in which the student chooses to specialize in English English dictionary

major

Hyphenation

the field of stu·dy in which the stu·dent chooses to spe·cial·ize

Turkish pronunciation

dhi fild ıv stʌdi în hwîç dhi studınt çuzız tı speşılayz

Pronunciation

/ᴛʜē ˈfēld əv ˈstədē ən ˈhwəʧ ᴛʜē ˈsto͞odənt ˈʧo͞ozəz tə ˈspesʜəˌlīz/ /ðiː ˈfiːld əv ˈstʌdiː ɪn ˈhwɪʧ ðiː ˈstuːdənt ˈʧuːzəz tə ˈspɛʃəˌlaɪz/