English - Turkish
Definition of the act of suspecting something or someone, especially of something wrong in English Turkish dictionary
- suspicion
- kuşku
Sami kuşkuları kendine çekiyordu.
-Sami kept the suspicions to himself.
Polis ondan kuşkulandı.
-He fell under the suspicion of the police.
- suspicion
- {i} şüphe
Yüzüğü onun çaldığına dair Tom'un onayı hizmetçiyi şüpheli olmaktan kurtardı.
-Tom's acknowledgement that he stole the ring cleared the maid of suspicion.
Onun hikayesi benim şüphemi uyandırdı.
-His story aroused my suspicion.
- suspicion
- güvenmeme
- suspicion
- itimatsızlık
- suspicion
- zerre
- suspicion
- {i} ipucu
- suspicion
- (isim) şüphe, kuşku, işkil, vehim, şüphelenme, belli belirsiz şey, iz, az miktar, damla
- suspicion
- {i} belli belirsiz şey
- suspicion
- şüphe uyandırmayan
- suspicion
- {i} işkil
- suspicion
- {i} ufak bir belirti
- suspicion
- az miktar/şüphe
- suspicion
- above suspicion her türlü şüphenin dışında
- suspicion
- dili gayet az miktar
- suspicion
- {i} az miktar
- suspicion
- {i} iz
Related Terms
English - English
Definition of the act of suspecting something or someone, especially of something wrong in English English dictionary
- suspicion
the act of suspecting something or someone, especially of something wrong
Hyphenation
the act of suspecting some·thing or someone, es·pe·cial·ly of some·thing wrongPronunciation
Resimler
Favorites