Definition of mülksüzleştirme in Turkish English dictionary
- dispossession
- {n} the act of putting out or from
- the expulsion of someone (such as a tenant) from the possession of land by process of law
- freeing from evil spirits
- The putting out of possession, wrongfully or otherwise, of one who is in possession of a freehold, no matter in what title; called also ouster
- {i} act of depriving of home or property, confiscation, eviction
- The act of putting out of possession; the state of being dispossessed
- mülk
- {i} premises
- mülk
- possession
The ball is that boy's prized possession.
-Top o çocuğun değerli mülküdür.
It is preoccupation with possession, more than anything else, that prevents men from living freely and nobly.
-Bu, başka her şeyden daha fazla, insanların özgürce ve mertçe yaşamasını engelleyen mülk ile ilgili kaygıdır.
- mülk
- property
Everyone has the right to own property alone as well as in association with others.
-Her şahıs tek başına veya başkalarıyla birlikte mal ve mülk sahibi olma hakkına sahiptir.
The eldest son succeeded to all the property.
-En büyük oğlan bütün mülkiyetin varisi oldu.
- mülk
- asset
- mülk
- estate
He succeeded to his estate.
-O, mülküne varis olarak sahip oldu.
Sami left an estate in Egypt.
-Sami, Mısır'da bir mülk bıraktı.
- mülk
- real
- mülk
- tangible
- mülk
- acres
- mülk
- power
- mülk
- (Ticaret) article
- mülk
- ground
- mülk
- havings
- mülk
- freehold
- mülk
- real property
- mülk
- tenement
- mülk
- real estate, property
- mülk
- domain
Is that book in the public domain?
-O kitap kamu mülkiyetinde mi?
- mülk
- hereditament
- mülk
- (Hukuk) property, assets, estate
- mülk
- landed property
- mülk
- possessions
- mülk
- condo
I'm considering buying a condominium.
-Ben bir kat mülkiyeti almayı düşünüyorum.
Did you know that he bought a condominium?
-Onun bir kat mülkiyeti aldığını biliyor muydun?
- mülk
- demesne
Related Terms
Definition of mülksüzleştirme in Turkish Turkish dictionary
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) Hüküm ile bir şeyin zabt ve tasarrufu
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) İzzet, azamet, şevket
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin dış yüzü
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) Akıl sahiplerini tasarruf etmek
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) Mâlik olmak.Her şeyin bir mülk, diğeri melekut, yâni bir dış, diğeri iç olmak üzere iki ciheti vardır. Mülk ciheti bazı şeylerde güzeldir, bazı şeylerde de çirkin görünür; âyinenin arka yüzü gibi. Melekut ciheti ise, her şeyde güzeldir ve şeffaftır. Ayinenin dış yüzü gibi. Öyle ise; çirkin görünen şeyin yaradılışı, çirkin değildir
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) İnsanın sahip ve malik olduğu şey
- MÜLK
- (Osmanlı Dönemi) Mal. Yer. Bina
- Mülk
- (Osmanlı Dönemi) SAYDANİ
- Mülk
- (Osmanlı Dönemi) MÜLKET
- Mülk
- (Osmanlı Dönemi) HAVEL
- Mülk
- (Osmanlı Dönemi) KABZ
- Mülk
- (Osmanlı Dönemi) YED
- mülk
- Ev, dükkân, arazi gibi taşınmaz mal
- mülk
- (Osmanlı Dönemi) mal, yer, bina
- mülk
- Vakıf olmayıp doğrudan doğruya birinin malı olan yer veya yapı
- mülk
- Devletin egemenliği altında bulunan toprakların bütünü, ülke