Definition of isyancılar in Turkish English dictionary
- rebels
- third-person singular of rebel
- plural of rebel
- isyan
- insurrection
- isyancı
- {s} rebellious
- isyan
- riot
The riot got out of hand.
-İsyan kontrolden çıktı.
The rioters beat him badly.
-İsyancılar onu kötü yendi.
- isyan
- {i} rebellion
The army quelled the rebellion.
-Ordu isyanı bastırdı.
He put down the rebellion in India.
-Hindistan'da isyanı bastırdı.
- isyancı
- rebel
The rebels took control of the capital.
-İsyancılar başkentin kontrolünü ele geçirdiler.
They urged him to punish the rebels.
-İsyancıları cezalandırmak için ona ısrar etti.
- isyan
- revolt
The Maccabean revolt was started by Matityahu HaKohen.
-Maccabi isyanı Matityahu Hakohen tarafından başlatıldı.
The gentleman was killed by a slave in revolt.
-Soylu erkek isyanda bir köle tarafından öldürüldü.
- isyan
- uprising
The uprising was brutally suppressed.
-İsyan çok sert bir biçimde bastırıldı.
- isyan
- mutiny
A mutiny on my ship? It's completely impossible.
-Benim gemimde bir isyan mı? Bu tamamen imkansız.
- isyan
- outbreak
- isyan
- sedition
- isyan
- (Askeri) munity
- isyan
- insurgent
About thirty insurgents were killed.
-Yaklaşık otuz isyancı öldürüldü.
- isyan
- rising
- isyancı
- insurrectional
- isyancı
- mutineer
- isyancı
- insurrectionary
- isyan
- rebellion, revolt, mutiny, riot, rising, uprising, insurrection
- isyan
- insurgence
- isyan
- insurgency
- isyan
- contumacy
- isyan
- risinq
- isyancı
- insurgent
About thirty insurgents were killed.
-Yaklaşık otuz isyancı öldürüldü.
- isyancı
- mutinous
- isyancı
- insurrectionist
- isyancı
- rebel, mutineer; rebellious
- isyancı
- rioter
The rioters beat many policemen to death.
-İsyancılar birçok polisi öldüresiye dövdüler.
A few rioters were seriously injured.
-Birkaç isyancı ciddi biçimde yaralandı.
Related Terms
Definition of isyancılar in Turkish Turkish dictionary
- isyan
- Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme
- isyan
- (Osmanlı Dönemi) baş kaldırmak, söz dinlememek, ayaklanmak
- isyan
- Herhangi bir amaçla kurulu düzene veya devlet güçlerine karşı gelme, baş kaldırma, ayaklanma
- isyan
- Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme: "Bu kız beni ilk defa çevreme karşı isyandan, her şeye ibrazdan kurtardı."- H. E. Adıvar
- isyan
- Ayaklanma
- isyancı
- Baş kaldırıcı (kimse), asi
- İSYAN
- (Osmanlı Dönemi) İtaatsizlik. Emre karşı gelmek. Ayaklanmak
- İsyan
- (Osmanlı Dönemi) MUBİK