Turkish - English
Definition of intikamcı in Turkish English dictionary
- {s} vengeful
Mary is a very vengeful person.
-Mary çok intikamcı bir kişidir.
The god of the Old Testament is a blood-thirsty tyrant — petty and vengeful.
-Eski Ahit tanrısı kana susamış, küçük ve intikamcı bir zorbadır.
- avenger
- revengeful
- vengeful, revengeful; revenger
- revengeful, vengeful, vindictive; avengeful
- revenger; avenger
- revanchist
- vindicative
- retributive
- revenger
- intikam
- vengeance
Vengeance has a strictly hedonistic end.
-İntikam kesinlikle hedonist bir sona sahiptir.
She wanted desperately to get her vengeance.
-Umutsuzca intikamını almak istedi.
- intikam
- {i} revenge
I must exact my revenge!
-İntikamımı almalıyım!
Tom doesn't want justice. He wants revenge.
-Tom adalet istemiyor. İntikam istiyor.
- intikam
- {i} retribution
Justice demands retribution!
-Adalet intikam talep ediyor.
Sami started planning retribution.
-Sami intikam planlamaya başladı.
- intikam
- revenge oneself on
- intikam
- revelation
- intikam
- retaliation
- intikam
- reprisal
- intikam
- avengement
- intikam
- the revenge
- intikam
- nemesis
- intikam
- vindication
- intikam
- revenge, vengeance, reprisal
- intikam
- payoff
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of intikamcı in Turkish Turkish dictionary
- Öç almaya çalışan kimse
- Öç almaya çalışan
- (Osmanlı Dönemi) müntakim
- intikam
- Öç: "Bunun intikamının şimdi, tek gözüyle kuş peşinde dolaşarak çıkarıyordu."- R. H. Karay
- intikam
- Öç
- intikam
- sar
- İNTİKAM
- (Osmanlı Dönemi) Öç almak. Hınç ve acı çıkarmak
Related Terms
intikamcı
Hyphenation
in·ti·kam·cıPronunciation
Resimler
History
Favorites