Turkish - Turkish
Definition of inhilâl in Turkish Turkish dictionary
- Ayrışma, erime
- Dağılma, bölünme, parçalanma
- Açılma
- (Osmanlı Dönemi) çözülüp ayrılma, dağılma, erime, münhal olma
- İNHİLAL
- (Osmanlı Dönemi) Erime
- İNHİLAL
- (Osmanlı Dönemi) Münhal olma
- İNHİLAL
- (Osmanlı Dönemi) Çözülüp ayrılma. Dağılma
- İNHİLAL
- (Hukuk) Açılma; çözülüp açılma; dağılma, erime
- inhilal etmek
- açılmak
- inhilal etmek
- Dağılmak
Related Terms
inhilâl
Hyphenation
in·hilâ·lResimler
History
Favorites