Turkish - Turkish
Definition of i̇nhi̇lal in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Erime
- (Osmanlı Dönemi) Münhal olma
- (Osmanlı Dönemi) Çözülüp ayrılma. Dağılma
- (Hukuk) Açılma; çözülüp açılma; dağılma, erime
- inhilal
- Ayrışma, erime
- inhilal
- Dağılma, bölünme, parçalanma
- inhilal
- Açılma
- inhilâl
- (Osmanlı Dönemi) çözülüp ayrılma, dağılma, erime, münhal olma
- inhilal etmek
- açılmak
- inhilal etmek
- Dağılmak