hakkani̇yet

Turkish - English

Definition of hakkani̇yet in Turkish English dictionary
hakkaniyet: (Hukuk) equity
hakkaniyet: rightness
hakkaniyet: justice, equity nasfet
hakkaniyet: justice, equity
hakkaniyet ve nasafet: (Hukuk) ex aequo et bono
adalet ve hakkaniyet genel ilkeleri: (Hukuk) general principles of justice and equity
hakkaniyet: dharma
hakkaniyet: justice

Turkish - Turkish

Definition of hakkani̇yet in Turkish Turkish dictionary: (Osmanlı Dönemi) Haktan ve doğruluktan ayrılmamak. Adalet üzere bulunmak. Adalet ve insaf ile lâzım olanı icra etmek
hakkaniyet: Hak ve adalete uygunluk, doğruluk, nasfet
hakkaniyet: Hak ve adalete uygunluk, doğruluk, nasfet: "Bunu burada hakkaniyet borcu olarak belirtmeliyiz."- H. Taner
hakkâniyet: (Osmanlı Dönemi) haktan ve doğruluktan ayrılmama; gerçeklik, doğruluk
Hakkaniyet: (Hukuk) NISFET
Hakkaniyet: (Hukuk) TÜZEGENLİK

hakkani̇yet

Hyphenation

hak·ka·ni̇·yet

History

Favorites