bad mannered

English - Turkish

Definition of bad mannered in English Turkish dictionary: kötü huylu
rude: {s} kaba saba
rude: {s} edepsiz
Onun edepsizliği tarafından şaşırdım. - I was taken aback by his rudeness.
rude: {s} haşin
rude: {s} terbiyesiz
Sen terbiyesizce sözümü kestiğinde ben bir şey söylemeye çalışıyordum. - I was trying to say something when you so rudely interrupted.
rude: {s} kulağı tırmalayan
rude: bet işlenmemiş
rude: {s} gürbüz
rude: {s} cahil
O kaba, kibirli ve cahil. - He's rude, arrogant and ignorant.
rude: kaba davranmak
Tom sana karşı kaba davranmaktan pişmanlık duyduğunu söylüyor. - Tom says he regrets having been rude to you.
rude: {s} bet (ses)
rude: ham
rude: kabaca yapılmış
rude: kabataslak
rude: doğal
rude: ilkel
rude: (sıfat) kaba, nezaketsiz, terbiyesiz, saygısız, edepsiz, kaba saba, vahşi (bölge), haşin, cahil, ilkel, gürbüz, sapasağlam, engebeli, tümsekli, hantal, beceriksiz, kabataslak, kabaca yapılmış, kulağı tırmalayan, bet (ses), işlenmemiş, ham

English - English

Definition of bad mannered in English English dictionary: rude; Of or pertaining to having bad manners; impolite
He was extremely bad-mannered and caused offence wherever he went.

bad mannered

Hyphenation

bad man·nered

bäd mänırd

/ˈbad ˈmanərd/ /ˈbæd ˈmænɜrd/

History

Favorites