Definition of bağımsızlaşmak in Turkish English dictionary
- to become independent, gain one's independence
- become independent
- gain independence
- bağımsız
- free
Nobody is truly free, because there are people who are slaves of their independence.
-Hiç kimse gerçekten özgür değildir, çünkü bağımsızlıklarının kölesi olan insanlar var.
Tom is a freelance writer.
-Tom bir bağımsız yazar.
- bağımsız
- {s} independent
You shouldn't coddle her so much. She needs to learn to be independent.
-Onun o kadar üzerinde titrememelisin. O bağımsız olmayı öğrenmeli.
In those days, America was not independent of the United Kingdom.
-O günlerde, Amerika Birleşik Krallık'tan bağımsız değildi.
- bağımsız
- {s} detached
In the modern age, humans are detached.
-Modern çağda insanlar bağımsızdır.
- bağımsız
- (Bilgisayar) neutral
- bağımsız
- (deyim) fancy free
- bağımsız
- native
- bağımsız
- unbound
- bağımsız
- (Kanun) several
- bağımsız
- stand alone
- bağımsız
- self-reliant
- bağımsız
- sovereign
- bağımsız
- maverick
- bağımsız
- self-contained
- bağımsız
- self-supporting
- bağımsız
- unbundled
- bağımsız
- fancy-free
- bağımsız
- substantive
- bağımsız
- standalone
- Bağımsız
- unaffiliated
- bağımsız
- ındependent
At that time, Mexico was not yet independent of Spain.
-O zaman, Meksika henüz İspanya'dan bağımsız değildi.
Those young men are independent of their parents.
-Bu genç erkekler ebeveynlerinden bağımsızlar.
- bağımsız
- unreliant
- bağımsız
- distanced
- bağımsız
- unconnected
- bağımsız
- unattached
- bağımsız
- not committed
- bağımsız
- stand-alone , independent
- bağımsız
- not bound by a particular pledge or course
- bağımsız
- crossbench
- bağımsız
- independent, free
- bağımsız
- sovereign; uncommitted
- bağımsız
- {s} uncommitted
- bağımsız
- crossbencher
- bağımsız
- distinct
Related Terms
Definition of bağımsızlaşmak in Turkish Turkish dictionary
- Bağımsız duruma gelmek
- Bağımsız
- müstakil
- bağımsız
- clis dışındaki bağımsızlardan olmak üzere, siyasi parti gruplarından, oranlarına göre, üye alınır."- Anayasa
- bağımsız
- Davranışlarını, tutumunu, girişimlerini herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen, hür, özgür, müstakil
- bağımsız
- Bağımsız milletvekili
- bağımsız
- bakınız: bağımsız milletvekili
- bağımsız
- Davranışlarını, tutumunu, girişimlerini herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen, hür, özgür, müstakil: "Konsolosların her biri bağımsız bir vali gibi davranırdı."- N. Cumalı
- bağımsız
- Herhangi bir kuruluşa, partiye bağlı olmayan kimse: "
- bağımsız
- Herhangi bir kuruluşa, partiye bağlı olmayan kimse
- bağımsızlaşma
- Bağımsızlaşmak işi