English - Turkish
Definition of an apprehension or sense of disgrace, cause of shame, ignominy, reproach in English Turkish dictionary
- shame
- {f} utandırmak
- shame
- {i} utanma
Utanmaz bir yalancı gülümseyerek konuşur.
-A shameless liar speaks smilingly.
Bazı insanların hiç utanması yok.
-Some people have no shame.
- shame
- utanç
Onlar utanç içinde başlarını eğdiler.
-They hung their heads in shame.
O utançla başını eğdi.
-He hung his head in shame.
- shame
- yüzkarası
- shame
- mahcup etmek
- shame
- maskaralık
- shame
- mahcubiyet
- shame
- mahcupluk
- shame
- yazık
Yazık olmuş Tom da gelemedi.
-It's a shame Tom couldn't come, too.
Yalan söylediğin için yazıklar olsun.
-Shame on you for lying.
- shame
- leke
- shame
- şerefsizlik
- shame
- Shame on you! Ayıp! Utan Yazıklar olsun! For shame! Ayıp! It is a shame to laugh at On
- shame
- {f} rezil etmek
Beni rezil etmek için çok çabaladın, değil mi?
-You've tried so hard to put me to shame, haven't you?
- shame
- münasebetsiz şey
- shame
- {f} yazık etmek
- shame
- {f} namusunu kirletmek
- shame
- {f} tecâvüz etmek
- shame
- (isim) utanç, utanma, utanılacak şey, ayıp, yüz karası, leke, yazık
- shame
- {i} utanılacak şey
- shame
- {f} (birini)
Related Terms
English - English
Definition of an apprehension or sense of disgrace, cause of shame, ignominy, reproach in English English dictionary
- {n} shame
an apprehension or sense of disgrace, cause of shame, ignominy, reproach
Hyphenation
an ap·pre·hen·sion or sense of disgrace, cause of shame, ignominy, re·proachPronunciation
Resimler
Favorites