a person of high rank

English - Turkish

Definition of a person of high rank in English Turkish dictionary

Related Terms

estate

{i} malikâne

estate

arsa

estate

(Ticaret) taşınmazlar

estate

(Kanun) bırakıt

estate

(Ticaret) mülk geliri

estate

(Ticaret) mal varlığı

Mal varlığınının bir kısmını oğlu Robert'a bıraktı. - He left part of his estate to his son Robert.

Mal varlığınının bir kısmını oğlu Robert'a bıraktı. - He settled part of his estate on his son Robert.

estate

mülk

Sami, Mısır'da bir mülk bıraktı. - Sami left an estate in Egypt.

O, mülküne varis olarak sahip oldu. - He succeeded to his estate.

estate

ölen kimseden kalan mal varlığı

estate

arazi

Tom amcasının arazisini miras olarak aldı. - Tom inherited his uncle's estate.

estate

emlak

estate

(isim) mülk, emlâk, malikâne, arazi, varlık, miras, aşama, sınıf, durum, hal

estate

{i} hal

estate

{i} miras

Tom'un vasiyetine göre, Mary onun tüm gayrimenkulünü miras olarak alacak. - According to Tom's will, Mary will inherit his entire estate.

Altmış yaşındaki teyzem büyük miras aldı. - My sixty-year-old aunt inherited the huge estate.

estate

{i} varlık

estate

itibar

estate

yüksek mertebe

estate

konak

estate

{i} huk. tereke, bırakıt

English - English

Definition of a person of high rank in English English dictionary

estate

state

grandee

Hyphenation

a per·son of high Rank

Turkish pronunciation

ı pırsın ıv hay rängk

Pronunciation

/ə ˈpərsən əv ˈhī ˈraɴɢk/ /ə ˈpɜrsən əv ˈhaɪ ˈræŋk/