Turkish - English
Definition of çeneli in Turkish English dictionary
- gabby, chatty
- (animal) which has a chin
- talkative, garrulous, loquacious; having a jaw
- having a jaw
- talkative
- jawed
- gnathous
- mandibulate
- chinned
- loquacious
- çene
- chin
The boy caressed the girl's chin and kissed her cheek.
-Oğlan kızın çenesini okşadı ve yanağından öptü.
I hit him on the chin.
-Onun çenesine vurdum.
- çene
- jaw
He got a broken jaw and lost some teeth.
-Kırık bir çenesi var ve birkaç dişini kaybetti.
You nearly broke my jaw.
-Neredeyse çenemi kırdın.
- çeneli ayna
- jaw chuck
- çeneli fren
- block brake
- çeneli kavrama
- jaw clutch, dog clutch
- çeneli kazıcı
- clamshell dredge
- çeneli konkasör
- jaw crusher
- çeneli kırıcı
- jaw crusher, jawbreaker
- çene
- jole
- çene
- chinwag
- çene
- jowl
- çene
- chop
- çene
- (boks) glass jaw
- çene
- jawbones
- sivri çeneli
- prognathous
- uzun çeneli
- lantern jawed
- Çene
- (Tıp) genion
- çene
- part of the face located in the center below the mouth; jaw
- çene
- jaw bone
- çene
- chinwag; eloquence
- çene
- talkativeness, garrulity
- çene
- chin; jaw; talkativeness, jaw, garrulity, loquacity, chinwag; the gift of the gab
- çene
- chitchat
- çene
- jaw (of a vise or clamp)
- çene
- mandible; gab
- çene
- {i} gab
- çene
- {i} mandible
- çene
- {i} eloquence
- çene
- {i} chap
- çene
- (Anatomi) gnath
- çift çeneli kova
- clamshell bucket
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of çeneli in Turkish Turkish dictionary
- Çok konuşan, çenebaz
- Çenesi olan
- çene
- Omurgasız hayvanlarda buna benzeyen yapı
- çene
- Omurga ile bodoslamamın birleştiği köşe
- çene
- Mengene veya kerpeten gibi araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri
- çene
- Köşe
- çene
- Köşe, kenar, uç
- çene
- Omurganın yukarı doğru kıvrılan ilk kısmı, bodoslamayla birleştiği köşe
- çene
- Başın en alt bölgesinde, ağızın alt kısmının olduğu bölge
- çene
- Omurgalılardan kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın açılıp kapanmasını sağlayan parça
- çene
- Çok konuşma huyu
- çene
- Omurgalılardan kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın açılıp kapanmasını sağlayan parça: "Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu."- H. E. Adıvar
- çene
- Mengene veya kerpeten gibi araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı parçasından her biri
- çene
- süksün