apostate

listen to the pronunciation of apostate
İngilizce - Türkçe
{s} dönek
siyasi parti veya inancını değiştiren kimse
dininden dönmüş
inanç değiştiren kimse
din değiştiren kimse
din değiştiren
{i} dininden dönmüş kimse
{i} (dininden/prensiplerinden/inançlarından) dönen kimse
s din değiştiren
kaçak
mürtet
false
{s} takma

Politikacı ne peruk ne de takma diş taktığını iddia etti. - The politician claimed that he wore neither a wig nor false teeth.

Tom takma dişlerini çıkardı. - Tom took out his false teeth.

false
yanlış

O, iki yanlış başlama yüzünden yarıştan diskalifiye edildi. - She was disqualified from the race for two false starts.

Onun söylediği yanlıştır. - What he says is false.

false
{s} sahte

Polise sahte bir isim ve adres verdi. - He gave the police a false name and address.

Bazı insanlar iş bulmak için sahte isimler kullanmak zorunda kaldı. - Some people had to use false names to get work.

false
(Muzik) falso
false
sadık olmayan
false
{s} hain
false
kuvvetlendirmek veya muhafaza etmek için konulan ahenksiz
false
(Askeri) SAHTE, YALAN, YANLIŞ, HATALI
false
yalandan

Bizi yalandan gerçeğe götür. - Lead us from falsehood to truth.

false
vefasız
false
{s} falsolu
false
{s} hileli
false
asılsız

Linda Dan'ı onunla evlenmeye zorlamak için asılsız gebelik iddialarında bulundu. - Linda made false claims of pregnancy to force Dan to marry her.

false
hakikatsiz
false
yapma
false
numaradan
false
{s} hatalı

Aksilikler ve hatalı başlangıçlar olacak. - There will be setbacks and false starts.

false
{s} haksız
İngilizce - İngilizce
Guilty of apostasy

We must punish this apostate priest.

A person who has renounced a religion or faith
false
{n} one that forsakes his religion or party
not faithful to religion or party or cause
a disloyal person who betrays or deserts his cause or religion or political party or friend etc
A person who renounces a religion or faith
one who has forsaken his religion for another; a pervert; a renegade
Pertaining to, or characterized by, apostasy; faithless to moral allegiance; renegade
{i} one who is guilty of committing heresy; traitor
One who has forsaken the faith, principles, or party, to which he before adhered; esp
To apostatize
{s} guilty of apostasy (abandonment of religious vows or values)
An apostate is someone who has abandoned their religious faith, political loyalties, or principles. = renegade, defector. someone who has stopped believing in a religion or supporting a political party
One who, after having received sacred orders, renounces his clerical profession
apostatical
An apostate
deconvert
apostates
plural of apostate
apostate