to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient

listen to the pronunciation of to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient
İngilizce - Türkçe

to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı

disobey
itaatsizlik etmek
disobey
çiğnemek
disobey
dinlememek
disobey
riayet etmemek
disobey
(Politika, Siyaset) başkaldırmak
disobey
-e uymamak
disobey
uymamak
disobey
(kural/yasa/vb.) çiğnemek
disobey
söz dinlememek
disobey
itaat etme

Öğrenciler öğretmenlerine itaat etmedi. - The pupils disobeyed their teacher.

Onun arabulucuları onun emirlerine itaat etmedi. - His negotiators had disobeyed his orders.

disobey
emre karşı gelmek
disobey
{f} itaat etmemek
disobey
boyun eğmemek
disobey
dinleme
disobey
{f} -e itaat etmemek, -i dinlememek, -e uymamak; itaatsizlik etmek
disobey
serkeşlik etmek
İngilizce - İngilizce
disobey
to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient

    Heceleme

    to ref·use or ne·glect to obey; to vi·o·late commands; to be dis·o·be·di·ent

    Telaffuz