Определение kibirle в Турецкий язык Английский Язык словарь
- vainly
- arrogantly
- haughtily
- haughty
- flaunt
- superciliously
- uppishly
- assumptive
- kibir
- conceit
Tom is really conceited, isn't he?
-Tom gerçekten kibirli, değil mi?
I think Tom is conceited.
-Tom'un kibirli olduğunu düşünüyorum.
- kibir
- arrogance
I lost my temper with him because of his arrogance.
-Kibirinden dolayı ona çok kızdım.
Tom doesn't understand the difference between confidence and arrogance.
-Tom güven ve kibir arasındaki farkı bilmiyor.
- kibir
- vanity
Laughter is the only cure against vanity, and vanity is the only laughable fault.
-Kahkaha kibire karşı tek tedavidir ve kibir gülünebilir tek hatadır.
Vanity and pride are different things, though the words are often used synonymously.
-Her ne kadar sıkça eş anlamlı olarak kullanılsalar da; kibir ve gurur farklı şeylerdir.
- kibir
- self-importance
- kibir
- disdain
Dan isn't an arrogant and disdainful guy.
-Dan küstah ve kibirli bir adam değil.
- kibir
- {i} pride
The seven deadly sins are: pride, envy, greed, anger, lust, gluttony and sloth.
-Yedi ölümcül günah şunlardır: kibir, kıskançlık, açgözlülük, öfke, şehvet düşkünlüğü, oburluk ve tembellik.
Vanity and pride are different things, though the words are often used synonymously.
-Her ne kadar sıkça eş anlamlı olarak kullanılsalar da; kibir ve gurur farklı şeylerdir.
- kibir
- disdainfulness
- kibir
- side
- kibir
- contempt
- kibir
- pomposity
- kibir
- assumption
- kibir
- superciliousness
- kibir
- hauteur
- kibir
- hubris
- kibir
- loftiness
- kibir
- haughtiness
- kibir
- conceit, self-importance, arrogance; pride
- kibir
- snootiness
- kibir
- vainness
- kibir
- importance
- kibir
- haughtiness, arrogance
- kibir
- tympany
Связанные Термины
Определение kibirle в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- Kibir
- (Osmanlı Dönemi) HAYLULET
- Kibir
- (Osmanlı Dönemi) ŞENEF
- KİBİR
- (Osmanlı Dönemi) (Kibr) Kendisini büyük gösteriş. Büyüklük. Kendisini, başkalarından üstün olmadığı hâlde üstün görme ve tutma hastalığı
- KİBİR
- (Osmanlı Dönemi) Şeref ve şan
- KİBİR
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin muazzamı. Büyük
- kibir
- Kendini büyük görme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme
- kibir
- Onur, gurur: "Süheyl o gün orada, saçma kibrine kapılmayıp tek bir kelime, Serap'ın beklediği iki heceli tek bir kelime söylemiş olsaydı, her şey değişebilirdi."- H. Taner
- kibir
- Büyüklük, ululuk
- kibir
- Onur, gurur
- kibir
- Kendini büyük görme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme: "Kibirden vazgeçersek sevimli oluruz."- C. Meriç
- kibir
- (Osmanlı Dönemi) kendisini büyük gösteriş
- kibir
- Büyüklenme