Определение kibir в Турецкий язык Английский Язык словарь
- arrogance
Arrogance leads to a person's downfall.
-Kibir bir kişinin çöküşüne yol açar.
I lost my temper with him because of his arrogance.
-Kibirinden dolayı ona çok kızdım.
- conceit
Tom is very conceited, isn't he?
-Tom çok kibirli, değil mi?
Tom is conceited, isn't he?
-Tom kibirli, değil mi?
- vanity
Laughter is the only cure against vanity, and vanity is the only laughable fault.
-Kahkaha kibire karşı tek tedavidir ve kibir gülünebilir tek hatadır.
Vanity and pride are different things, though the words are often used synonymously.
-Her ne kadar sıkça eş anlamlı olarak kullanılsalar da; kibir ve gurur farklı şeylerdir.
- self-importance
- disdain
Dan isn't an arrogant and disdainful guy.
-Dan küstah ve kibirli bir adam değil.
- disdainfulness
- side
- contempt
- pomposity
- hubris
- loftiness
- haughtiness
- hauteur
- conceit, self-importance, arrogance; pride
- snootiness
- vainness
- pride
The seven deadly sins are: pride, envy, greed, anger, lust, gluttony and sloth.
-Yedi ölümcül günah şunlardır: kibir, kıskançlık, açgözlülük, öfke, şehvet düşkünlüğü, oburluk ve tembellik.
He's prideful and arrogant.
-O gururlu ve kibirli.
- importance
- haughtiness, arrogance
- assumption
- superciliousness
- tympany
- kibir, gurur
- arrogance, pride
Связанные Термины
Определение kibir в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- Kendini büyük görme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme
- Onur, gurur: "Süheyl o gün orada, saçma kibrine kapılmayıp tek bir kelime, Serap'ın beklediği iki heceli tek bir kelime söylemiş olsaydı, her şey değişebilirdi."- H. Taner
- Büyüklük, ululuk
- Onur, gurur
- Kendini büyük görme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme: "Kibirden vazgeçersek sevimli oluruz."- C. Meriç
- (Osmanlı Dönemi) kendisini büyük gösteriş
- Büyüklenme
- (Osmanlı Dönemi) HAYLULET
- (Osmanlı Dönemi) ŞENEF
- KİBİR
- (Osmanlı Dönemi) (Kibr) Kendisini büyük gösteriş. Büyüklük. Kendisini, başkalarından üstün olmadığı hâlde üstün görme ve tutma hastalığı
- KİBİR
- (Osmanlı Dönemi) Şeref ve şan
- KİBİR
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin muazzamı. Büyük