Определение displeased в Английский Язык Турецкий язык словарь
- dargın
Tom Mary'nin dargın olduğunu söyledi.
-Tom said Mary is displeased.
Tom Mary'nin dargın olduğunu düşünüyor.
-Tom thinks Mary is displeased.
- gücenmiş
- kırgın
Tom'a ne kadar kırgın olduğumu söyle.
-Tell Tom how displeased I am.
Sanırım Tom kırgın olabilir.
-I think Tom might be displeased.
- gücendir
O, kaynanasını gücendiren bir şey söylediği için için için pişman oldu.
-She bitterly regretted having said something that displeased her mother-in-law.
- {s} hoşnutsuz
Tom hoşnutsuz olduğumu biliyordu.
-Tom knew that I was displeased.
Tom hoşnutsuz görünüyor.
-Tom seems displeased.
- {s} memnuniyetsiz
Onlara ne kadar memnuniyetsiz olduğumu söyle.
-Tell them how displeased I am.
Ona ne kadar memnuniyetsiz olduğumu söyle.
-Tell her how displeased I am.
- bozuk çalmak
- displeased at
- e gücenmiş
- displeased with
- e gücenmiş
- displeased at
- (Fiili Deyim ) gayrimemnun , gücenmiş , kırılmış
- displeased at
- -e gücenmiş
- displeased with
- -e gücenmiş
- be displeased
- bozuk çalmak
- displease
- sinirlendirmek
- displease
- gücendirmek
- to be displeased
- bozuk çalmak
- displease
- gücendir
O, kaynanasını gücendiren bir şey söylediği için için için pişman oldu.
-She bitterly regretted having said something that displeased her mother-in-law.
- displease
- kızdırmak
- be displeased at
- memnun olmamak
- be displeased with
- memnun olmamak
- displease
- {f} canını sıkmak
- displease
- {f} darıltmak
- displease
- {f} hoşuna gitmemek
- displease
- hoşnutsuz et
Связанные Термины
Определение displeased в Английский Язык Английский Язык словарь
- Simple past tense and past participle of displease
- {s} annoyed; dissatisfied
- past of displease
- not pleased; experiencing or manifesting displeasure
- If you are displeased with something, you are annoyed or rather angry about it. Businessmen are displeased with erratic economic policy-making. annoyed or not satisfied pleased
- displease
- To fail to satisfy; to miss of
- displease
- To make not pleased; to excite a feeling of disapprobation or dislike in; to be disagreeable to; to offend; to vex; -- often followed by with or at. It usually expresses less than to anger, vex, irritate, or provoke
- displease
- {v} to offend, vex, provoke, disgust
- displease
- {f} annoy, irritate, anger, cause displeasure
- displease
- To give displeasure or offense
- displease
- To make not pleased; to excite a feeling of disapprobation or dislike in; to be disagreeable to; to offend; to vex; often followed by with or at
- displease
- It usually expresses less than to anger, vex, irritate, or provoke
- displease
- give displeasure to
- displease
- If something or someone displeases you, they make you annoyed or rather angry. Not wishing to displease her, he avoided answering the question