hırçın

listen to the pronunciation of hırçın
Türkçe - Türkçe
Belirli bir sebebi olmadan sinirlenip huysuzluk eden (kimse)
Tiz, öfkeli (ses)
Belirli bir sebebi olmadan sinirlenip huysuzluk eden (kimse): "Hayriye Hanım, kırk beş yaşlarında, kara yüzlü, hırçın tavırlı, ufak tefek bir kadındı."- R. N. Güntekin
Tiz, öfkeli
agresif
HIRÇIN
(Osmanlı Dönemi) Pek inatçı, titiz
hırçın