hâssa

listen to the pronunciation of hâssa
Türkçe - İngilizce
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) Adet ve alâmet. Ekâbir, kavmin ileri geleni
(Osmanlı Dönemi) (C.: Havass) İnsanın kendisine tahsis ettiği şey. Bir şeyde bulunup başkasında bulunmayan şey. Bir şeye mahsus kuvvet. Te'sir. Menfaat
(Hukuk) Özellik; Osmanlı sarayına ve padişaha ait şeyler
Özgülük, özellik, hasiyet
(Osmanlı Dönemi) bir şeye mahsus özellik, tesir, his, duygu
HASSA'
(Osmanlı Dönemi) Hayırsız kadın
hassa askeri
Hükümdarı korumakla görevli askerî sınıf