Turkish - English
Definition of yetimler in Turkish English dictionary
- yetim
- orphan
Tom had a hard time raising enough money build the orphanage he'd promised to build.
-Tom yapmayı söz verdiği yetimhaneyi yaptırmak için yeterli parayı toplamada zor zamanlar geçirdi.
He became an orphan when he was ten.
-O on yaşındayken yetim oldu.
- yetimler yurdu
- orphanage
- yetimler yurdu
- orphans' home
- yetim
- fatherless child
- yetim
- half-orphan
- yetim
- parentless
- yetim
- fatherless
- yetim
- orphan, fatherless child
- yetim
- fatherless child; orphan
- yetim
- half orphan
- yetim
- fatherless; orphan, (child) who is an orphan
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of yetimler in Turkish Turkish dictionary
- eytam
- YETİM
- (Osmanlı Dönemi) Tek, eşsiz, yalnız. Çocuk baliğ olduktan sonra yetimlik ondan kalkar. Anası ölene ise daha çok öksüz denir
- YETİM
- (Osmanlı Dönemi) Babası ölmüş olan çocuk
- YETİM
- (Hukuk) Babası ölmüş çocuk
- Yetim
- (Osmanlı Dönemi) KELL
- yetim
- Ulaşabileceği nokta veya yer
- yetim
- Babası ölmüş olan çocuk: "Açlarla, yetimlerle uğraşır ve ... biraz nüfuzu varsa yalnız onlar için kullanırdı."- F. R. Atay
- yetim
- Babası ölmüş olan çocuk
- yetim
- (Osmanlı Dönemi) babası ölmüş çocuk, tek, yalnız, kimsesiz
Related Terms
yetimler
Hyphenation
ye·tim·lerResimler
History
Favorites