to refuse to obey

English - Turkish

Definition of to refuse to obey in English Turkish dictionary

Related Terms

disobey

itaatsizlik etmek

disobey

çiğnemek

disobey

dinlememek

disobey

riayet etmemek

disobey

(Politika, Siyaset) başkaldırmak

disobey

-e uymamak

disobey

uymamak

disobey

(kural/yasa/vb.) çiğnemek

disobey

söz dinlememek

disobey

itaat etme

Onun arabulucuları onun emirlerine itaat etmedi. - His negotiators had disobeyed his orders.

Öğretmene itaat etmek istemedik, değil mi? - We wouldn't want to disobey the teacher, would we?

disobey

emre karşı gelmek

disobey

{f} itaat etmemek

disobey

boyun eğmemek

disobey

dinleme

disobey

{f} -e itaat etmemek, -i dinlememek, -e uymamak; itaatsizlik etmek

disobey

serkeşlik etmek

English - English

Definition of to refuse to obey in English English dictionary

disobey

Hyphenation

to ref·use to o·bey

Turkish pronunciation

tı rıfyuz tı ōbey

Pronunciation

/tə rəˈfyo͞oz tə ōˈbā/ /tə rəˈfjuːz tə oʊˈbeɪ/