Select Keyboard: Türkçe ▾ X
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
English - Turkish
Definition of to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient in English Turkish dictionary
- disobey
- itaatsizlik etmek
- disobey
- çiğnemek
- disobey
- dinlememek
- disobey
- riayet etmemek
- disobey
- (Politika, Siyaset) başkaldırmak
- disobey
- -e uymamak
- disobey
- uymamak
- disobey
- (kural/yasa/vb.) çiğnemek
- disobey
- söz dinlememek
- disobey
- itaat etme
Öğretmene itaat etmek istemedik, değil mi?
-We wouldn't want to disobey the teacher, would we?
Onun arabulucuları onun emirlerine itaat etmedi.
-His negotiators had disobeyed his orders.
- disobey
- emre karşı gelmek
- disobey
- {f} itaat etmemek
- disobey
- boyun eğmemek
- disobey
- dinleme
- disobey
- {f} -e itaat etmemek, -i dinlememek, -e uymamak; itaatsizlik etmek
- disobey
- serkeşlik etmek
Related Terms
English - English
Definition of to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient in English English dictionary
- disobey
to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient
Hyphenation
to ref·use or ne·glect to obey; to vi·o·late commands; to be dis·o·be·di·entPronunciation
Resimler
History
Favorites