English - Turkish
Definition of to come up against; to encounter in English Turkish dictionary
- confront
- {f} yüzleştirmek
Dan onu yüzleştirmek için Linda'nın evine gitti.
-Dan went to Linda's house to confront her.
- confront
- {f} yüz yüze getirmek
- confront
- yüz yüze gelmek
- confront
- {f} karşı koymak
Biri ona karşı koymak zorunda.
-Someone has to confront him.
Biri Tom'a karşı koymak zorunda.
-Someone has to confront Tom.
- confront
- yüz yüze gel,yüzyüze gel
- confront
- (Kanun) yüzleştirilmek
- confront
- karşısına çıkmak
- confront
- (Kanun) muvacehe edilmek
- confront
- ile uğraşmak
- confront
- karşılamak
- confront
- karşılaşmak
- confront
- kötülemek
- confront
- (with ile) yüzleştirmek
- confront
- yüzyüze gel
- confront
- üstüne gitmek
- confront
- {f} with -e gidip söylemek/anlatmak: He confronted me with the problem. Bana gelip meseleyi anlattı
- confront
- {f} karşısına çıkmak; önünü kesmek
- confront
- (fiil) yüz yüze getirmek, yüzleştirmek, karşılaştırmak, karşı koymak
Related Terms
English - English
Definition of to come up against; to encounter in English English dictionary
- confront
to come up against; to encounter
Hyphenation
to come up against; to en·coun·terPronunciation
Resimler
History
Favorites