English - Turkish
Definition of to act, conduct oneself in a specific manner; used with an adverbial of manner in English Turkish dictionary
- behave
- {f} davranmak
O öyle davranmak için çıldırmış olmalı.
-He must be crazy to behave like that.
Annem bana terbiyeli davranmak zorunda olduğumu söyledi.
-My mother told me I have to behave myself.
- behave
- {f} terbiyeli olmak
Erkek çocuklar terbiyeli olmak için eğitilebilirler.
-Boys can be trained to behave.
Kilisede terbiyeli olmak zorundasın.
-You have to behave in the church.
- behave
- (fiil) davranmak, hareket etmek; terbiyeli olmak, terbiyesini takınmak, görgülü davranmak; çalışmak [müh.]
- behave
- {f} terbiyesini takınmak
- behave
- {f} çalışmak [müh.]
- behave
- {f} görgülü davranmak
- behave
- {f} hareket etmek
- behave
- hizaya gelmek
- behave
- davranış sergilemek
- behave
- nazik davranmak
- behave
- davran
O okulda iyi davranıyor ama evde sorunlara neden oluyor.
-He behaves well in school but at home he causes problems.
Daha iyi davranmaya çalışmalısın.
-You should try to behave better.
- behave
- Uslu durmak
Tell me you will behave and stay here with your father until I return.
- behave
- nazik davran/davran
- behave
- behave oneself terbiyesini takınmak
- behave
- görgü kurallanna göre hareket etmek
- behave
- hal ve hareket
- behave
- iyi hareket etmek
Related Terms
English - English
Definition of to act, conduct oneself in a specific manner; used with an adverbial of manner in English English dictionary
- behave
My laptop has been behaving erratically ever since you borrowed it.
to act, conduct oneself in a specific manner; used with an adverbial of manner
Hyphenation
to act, con·duct one·self in a spe·cif·ic manner; used with an ad·ver·bi·al of man·nerPronunciation
Resimler
Favorites