the front part of a property that faces the street

English - Turkish

Definition of the front part of a property that faces the street in English Turkish dictionary
frontage: bina cephesi
frontage: {i} ön cephe
frontage: (Askeri) CEPHE GENİŞLİĞİ: Bir düzen dahilindeki bir unsur tarafından işgal edilen veya muharebede bir birlik tarafından tutulan bir yandan bir yana saha
frontage: (Askeri) Cephe (derinliğine)
frontage: {i} bina ile yol arasındaki arsa
frontage: {i} cephe uzunluğu
frontage: {i} binanın cephesi; arsanın sokağa/denize/göle/nehre bakan tarafı

English - English

Definition of the front part of a property that faces the street in English English dictionary: frontage

the front part of a property that faces the street

Hyphenation

the front part of a prop·er·ty that faces the street

dhi frʌnt pärt ıv ı präpırti dhıt feysız dhi strit

/ᴛʜē ˈfrənt ˈpärt əv ə ˈpräpərtē ᴛʜət ˈfāsəz ᴛʜē ˈstrēt/ /ðiː ˈfrʌnt ˈpɑːrt əv ə ˈprɑːpɜrtiː ðət ˈfeɪsəz ðiː ˈstriːt/

History

Favorites