the front part of a building or parcel of land

English - Turkish

Definition of the front part of a building or parcel of land in English Turkish dictionary

Related Terms

frontage

bina cephesi

frontage

{i} ön cephe

frontage

(Askeri) CEPHE GENİŞLİĞİ: Bir düzen dahilindeki bir unsur tarafından işgal edilen veya muharebede bir birlik tarafından tutulan bir yandan bir yana saha

frontage

(Askeri) Cephe (derinliğine)

frontage

{i} bina ile yol arasındaki arsa

frontage

{i} cephe uzunluğu

frontage

{i} binanın cephesi; arsanın sokağa/denize/göle/nehre bakan tarafı

English - English

Definition of the front part of a building or parcel of land in English English dictionary

frontage

Hyphenation

the front part of a build·ing or par·cel of Land

Turkish pronunciation

dhi frʌnt pärt ıv ı bîldîng ır pärsıl ıv länd

Pronunciation

/ᴛʜē ˈfrənt ˈpärt əv ə ˈbəldəɴɢ ər ˈpärsəl əv ˈland/ /ðiː ˈfrʌnt ˈpɑːrt əv ə ˈbɪldɪŋ ɜr ˈpɑːrsəl əv ˈlænd/