the face or front of a building

English - Turkish

Definition of the face or front of a building in English Turkish dictionary
facade: 1. önyüz,cephe 2. gerçeği maskeleyen dış görünüş
facade: fasat
facade: görünüş/cephe
facade: yanıltıcı
facade: alnaç
facade: aldatıcı görünüm
facade: binanın ön yüzü
facade: bina cephesi
facade: (Mimarlık) cephe, binanın on yüzü, fasat, yanıltıcı, aldatıcı görünüm
facade: (yapılarda) on yüz, on cephe
facade: cephe, yüz
facade: (gerçeği maskeleyen bir) dış görünüş
facade: (Askeri) CEPHE, YÜZ: FACE OF A MAP OR CHART: BİR HARİTA VEYA ŞEMANIN GÖRÜNTÜSÜNÜN BASILI OLDUĞU YÜZÜ: Bu terim yerine bazen haritanın gövdesi (the body of map or chart) da kullanılır
frontage: {i} ön cephe
frontage: (Askeri) CEPHE GENİŞLİĞİ: Bir düzen dahilindeki bir unsur tarafından işgal edilen veya muharebede bir birlik tarafından tutulan bir yandan bir yana saha
frontage: (Askeri) Cephe (derinliğine)

English - English

Definition of the face or front of a building in English English dictionary: facade; frontal; frontage

the face or front of a building

Hyphenation

the face or front of a build·ing

dhi feys ır frʌnt ıv ı bîldîng

/ᴛʜē ˈfās ər ˈfrənt əv ə ˈbəldəɴɢ/ /ðiː ˈfeɪs ɜr ˈfrʌnt əv ə ˈbɪldɪŋ/

History

Favorites