Definition of that which gives disturbance, annoyance, or vexation; that which afflicts in English Turkish dictionary
- trouble
- {i} sorun
Zenginlerin fakirler kadar sorunları vardır.
- The rich have troubles as well as the poor.
Zenginlerin fakirler kadar sorunu vardır.
- The rich have trouble as well as the poor.
- trouble
- dert
Bütün bu dertleri başına açtığım için üzgünüm.
- I'm sorry to cause you all this trouble.
Sana dert açmak istemiyorum.
- I do not want to cause you any trouble.
- trouble
- zahmet
Zavallı adama yardımcı olmak için zahmete girdi.
- He took the trouble to assist the poor man.
Bana kitabı gönderme zahmetinde bulundu.
- He took the trouble to send me the book.
- trouble
- {f} 1. rahatsız etmek, tedirgin etmek: The approaching storm troubled the ship's crew. Yaklaşan fırtına geminin tayfasını tedirgin etti. The
- trouble
- başını ağrıtmak
- trouble
- müşkül
- trouble
- iş
Onun yeni fikirleri daha tutucu iş arkadaşlarıyla sık sık başını derde sokuyor.
- Her novel ideas are time and again getting her into trouble with her more conservative colleagues.
Tom'un olacağını düşündüğü kadar çok bir iş bulma sorunu olmadı.
- Tom didn't have as much trouble finding a job as he thought he would.
- trouble
- rahatsızlık
- trouble
- sıkıntı
Bana daha fazla sıkıntı verme.
- Don't give me any more trouble.
Kesinlikle sıkıntılarımız olacak.
- We'll have troubles for sure.
- trouble
- kötü taraf
- trouble
- (sosyal/siyasal) düzensizlik
- trouble
- zorluk
Tom arkadaş edinmede zorluk çekiyordu.
- Tom had trouble making friends.
Sana zorluk çıkarmak istemiyorum.
- I don't want to trouble you.
- trouble
- {i} meşakkat
- trouble
- {f} üzülmek
- trouble
- get into trouble belaya çatmak
- trouble
- {f} dert etmek
- trouble
- {i} huzursuzluk
- trouble
- {f} rahatsız etmek
- trouble
- {f} üzmek
- trouble
- {f} bulandırmak
