that is characteristic or typical of something

English - Turkish

Definition of that is characteristic or typical of something in English Turkish dictionary

Related Terms

distinctive

{s} belirgin

Tom'un sağ gözünün altında belirgin bir yara izi vardı. - Tom has a distinctive scar under his right eye.

distinctive

kolaylıkla ayırt edilebilen

distinctive

{s} kolaylıkla ayırt edilebilen, farklı; kendine özgü

distinctive

(Kanun) karakterlik

distinctive

diğerlerinden ayrı

distinctive

(Dilbilim) ayırıcı nitelik

distinctive

ayrıcı

distinctive

özel

Japonya'nın pek çok ayırt edici özellikleri vardır. - Japan has many distinctive traits.

Japon dilinin birçok ayırt edici özellikleri var. - The Japanese language has many distinctive characteristics.

distinctive

ayıran

distinctive

{s} kendine özgü

Sami mekanı kendine özgü tarzıyla süsledi. - Sami decorated the place in his distinctive style.

distinctive

{s} özgün

distinctive

farklı bir şekilde

distinctive

{s} ayırıcı

distinctive

distinctiveness ayırt edici özellik

distinctive

{s} karakteristik

distinctive

disnctively ayırt ederek

English - English

Definition of that is characteristic or typical of something in English English dictionary

distinctive

Hyphenation

that I·s char·ac·ter·is·tic or typ·i·cal of some·thing

Turkish pronunciation

dhıt îz kerıktırîstîk ır tîpıkıl ıv sʌmthîng

Pronunciation

/ᴛʜət əz ˌkerəktərˈəstək ər ˈtəpəkəl əv ˈsəmᴛʜəɴɢ/ /ðət ɪz ˌkɛrəktɜrˈɪstɪk ɜr ˈtɪpəkəl əv ˈsʌmθɪŋ/