tending to fight, combative

English - Turkish

Definition of tending to fight, combative in English Turkish dictionary

Related Terms

combatant

{s} savaşan

combatant

{i} savaşçı

combatant

{i} dövüşçü

Modern savaş sanatı dövüşçüler gibi etkili olmak için tepeden tırnağa silahlandırılacak askerleri muhakkak gerektirmez. - The art of modern warfare does not necessarily require soldiers to be armed to the teeth to be effective as combatants.

combatant

{s} kavgacı

combatant

(Askeri) (DEVLETLER HUKUKU) MUHARİP: Harp kanun, hak ve hizmetlerine tabi, muharip kuvvetlere mensup şahıslar

combatant

(Askeri) Muharip asker veya birlik

combatant

{i} ateşli bir tartışmaya katılan kimse

combatant

{i} savaşçı, muharip

combatant

{i} kavgacı tip

English - English

Definition of tending to fight, combative in English English dictionary

{s} combattant

{s} combatant

Hyphenation

tending to fight, com·bat·ive