Definition of something that is known to have happened or to be true or to exist in English Turkish dictionary
- fact
- {i} hakikat
- fact
- {i} unsur
- fact
- factfinding delil toplayan accessory after the fact cürüm işlendikten sonra suç ortağı olan kimse
- fact
- in fact gerçekten
- fact
- gösterilen husus veya keyfiyet
- fact
- filvaki
- fact
- hakikaten
- fact
- hadise
- fact
- olgusal gerçek
- fact
- çarpınım
- fact
- gerçek olay
- fact
- olmuş şey
- fact
- doğru bilgi
- fact
- gerçek
Gerçekleri abartmayalım.
-Let's not exaggerate the facts.
Bu gerçek unutulmamalı.
-This fact must not be forgotten.
- fact
- olay
Bu gerçek bir olaydır.
-That is an actual fact.
Olay onun dürüstlüğünü kanıtlıyor.
-The fact proves his honesty.
- fact
- olgu
Olgun insanlar fikirler hakkında konuşur, aydınlar gerçekler hakkında, ve sıradan insanlar da ne yedikleri hakkında konuşurlar.
-Wise men talk about ideas, intellectuals about facts, and the ordinary man talks about what he eats.
Bir kaynak olmadan olgusal ifadeler üretmeyin.
-Don't make factual statements without a source.
- fact
- bilgi
Size gerçeklerle ilgili bilgi verdi mi?
-Did he acquaint you with the facts?
Mary bilgisayarında çalışıyor gibi davrandı ama aslında o, konuşmaya kulak misafiriydi.
-Mary pretended to be working on her computer, but in fact she was eavesdropping on the conversation.
- fact
- (isim) gerçek, hakikat, olgu, unsur, durum, olay, eylem
- fact
- (Avrupa Birliği) fiil, vaka, olay
Related Terms
Definition of something that is known to have happened or to be true or to exist in English English dictionary
- fact