Definition of seferî in Turkish English dictionary
- sefer
- expedition
I watched the expedition as it set off.
-Yola çıkarken keşif seferini izledim.
He left on an expedition to the North Pole.
-O, Kuzey Kutbu'na bir sefere çıktı.
- sefer
- {i} voyage
The Titanic sank on her maiden voyage. She was a large ship.
-Titanik ilk seferinde battı. O büyük bir gemiydi.
- sefer
- {i} campaign
- seferi
- (Askeriye) field, pertaining to the field
- seferi
- pertaining to a journey or voyage
- seferi
- (Askeriye) wartime, pertaining to a time of war; expeditionary
- seferi
- (someone) who is exempt from the Ramazan fast or from performing the namaz because he is making a journey
- seferi hal
- If time
- seferi kuvvetler
- expeditionary force
- sefer
- journey
- sefer
- time; occasion: bu sefer this time. üç sefer three times
- sefer
- navigation
The harbor is closed to navigation.
-Liman seferlere kapalıdır.
- sefer
- time
There's always a next time.
-Her zaman bir sonraki sefer vardır.
Next time you come to see me, I will show you the book.
-Bir dahaki sefere beni görmeye geldiğinde, sana kitabı göstereceğim
- sefer
- (Askeri) time of war-
- sefer
- excursion
- sefer
- state of war
- sefer
- (Politika, Siyaset) circuit
- shuttle seferi
- shuttle service
- tecrübe seferi
- (Ticaret) trial trip
- sefer
- sailing
- akdeniz seferi
- mediterranean expedition/cruising
- sefer
- (Kanun) flight
Unfortunately, I missed my flight, so I won't get to Boston in time for the meeting.
-Ne yazık ki, uçak seferimi kaçırdım, bu yüzden toplantı için zamanında Boston'a varmayacağım.
This is the last call for Flight 333 to Boston.
-Bu, Bostona giden Sefer 333 için son çağrı.
- seferi
- expeditionary
- Deniz seferi birliği
- (Askeri) Marine expeditionary unit
- Deniz seferi birliği (meu) hizmet destek grubu
- (Askeri) Marine expeditionary unit (MEU) service support group
- Deniz seferi birliği (özel harekat yetenekli)
- (Askeri) (SOC) Marine expeditionary unit (special operations capable)
- Deniz seferi kuvveti
- (Askeri) Marine expeditionary force
- Deniz seferi kuvveti (MEF) meteoroloji destek timi; görev destek timi
- (Askeri) Marine expeditionary force (MEF) weather support team; mission support team
- Sefer
- (isim) Voyage, journey
- deneme seferi
- sea trial
- deniz seferi muharebesi; net patlayıcı ağırlık
- (Askeri) naval expeditionary warfare; net explosive weight
- geminin ilk seferi
- maiden voyage
- gidiş geliş seferi
- shuttle
- hava ve uzay seferi görev kuvveti
- (Askeri) air and space expeditionary task force
- havadan erken ihbar; hava seferi birliği
- (Askeri) airborne early warning; air expeditionary wing
- haçlı seferi
- crusade
- komple seferi sıhhi malzeme
- (Askeri) major medical assemblage
- sefer
- journey; voyage
- sefer
- run
The snow prevented the train from running.
-Kar, treni seferden alıkoydu.
They run a ferry service across the river.
-Nehirde karşıdan karşıya feribot seferleri yaparlar.
- sefer
- (Askeriye) campaign; military expedition; war
- sefer
- journey, voyage; expedition; campaign, state of war; time, occasion
- sefer
- ploy
- sefer
- headway
- yurt dışı seferi kuvveti
- (Askeri) expeditionary force
- yurt dışı seferi kıtaları
- (Askeri) expeditionary troops
- İleri deniz seferi kuvveti
- (Askeri) (FWD) Marine expeditionary force (forward)
Related Terms
Definition of seferî in English English dictionary
- Sefer
- Sefer ha bahir Sefer ha zohar Sefer Torah
Related Terms
Definition of seferî in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Namazı kısaltmak veya oruç tutmak gibi sefere ait bir hâlde bulunmak. Fık: Ortalama 90 km. lik bir mesafeyi veya daha fazlasını giden seferi (müsafir) sayılır. Zıddı mukimdir. (Bak: Mukim
- (Osmanlı Dönemi) Seferde olma hali. Harbe ait, muharebe ile alâkalı
- seferi
- Yolculukla ilgili olan
- seferi
- Savaşla ilgili olan
- seferi
- Yolcu olduğundan, oruç tutmak ve namaz kılmak zorunda olmayan kimse
- seferi durum
- Yolculuk dolayısıyla namaz ve oruz ibadetinden izinli olma
- seferi durum
- Savaş ortamı
- seferi hal
- bakınız: seferî durum
- SEFER
- (Osmanlı Dönemi) Yolculuk
- SEFER
- (Osmanlı Dönemi) Fık: Muayyen bir mesafeye gitmek. Bak: Mukim
- SEFER
- (Osmanlı Dönemi) Def'a, kerre
- SEFER
- (Osmanlı Dönemi) Muharebe. Harb. Muharebeye hazır bulunma hali
- Sefer
- (Osmanlı Dönemi) SEYH
- Sefer
- (Osmanlı Dönemi) POSTA
- ring seferi
- Bir toplu taşıma aracının ilk ve son durağı aynı nokta olan seferi
- sefer
- Kez, yol, defa
- sefer
- Genellikle yurt dışına yapılan askerî harekât, savaşa gitme, savaş
- sefer
- Kez, yol, defa: "Bu sefer ben söylüyorum, tekrar ediyorum."- R. H. Karay
- sefer
- Yolculuk: "Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden / Nice seneler geçti dönen yok seferinden."- Y. K. Beyatlı
- sefer
- bakınız: safer