Turkish - English
Definition of rei̇s in Turkish English dictionary
- reis
- warden
- reis
- (Askeri) skipper
- reis
- (Bilgisayar) commodore
- reis
- head
- reis
- person in charge, leader, head, chief; chairman; president
- reis
- chairman
- reis
- skipper (of a small fishing boat)
- reis
- chief
- reis
- head, chief; chieftain; president; skipper
- temel reis
- popeye
- turgut reis
- (Denizbilim) dragut
- reis
- headman
- reis
- moderator
- reis
- chieftain
- reis
- emir
Related Terms
English - English
Definition of rei̇s in English English dictionary
- reis
- A chief, person with authority
- reis
- A common title in the East for a person in authority, especially the captain of a ship
- reis
- The word is used as a Portuguese designation of money of account, one hundred reis being about equal in value to eleven cents
- reis effendi
- He was chancellor of the empire, etc
- reis effendi
- A title formerly given to one of the chief Turkish officers of state
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of rei̇s in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Baş, başkan
- reis
- Başkan, lider
- reis
- Küçük tekne kaptanı
- reis
- çok yargıçlı mahkemelerde, mahkeme başkanlığı yapan yargıç
- reis
- Başkan, lider: "İstanbul'un belediye reisi olmak çok şerefli, fakat hiç de heves edilecek bir şey değildir."- H. E. Adıvar
- reis-i cumhur
- Cumhurbaşkanı
- reis bey
- bakınız: başkan
- reis efendi
- bakınız: reisülküttap
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) RE'S
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) SERGERDE
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) PİR
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) MEHTER
- seydi ali reis
- Hint Okyanusu kaptanı olarak Portekiz korsanlarıyla başarılı savaşlar yapmış, denizciliğinin yanı sıra tarih, coğrafya, matematik ve denizcilik üzerine yazılmış yapıtlarıyla da tanınmış XVı. yüzyıl Osmanlı amirali